عناوینی که در این مقاله می خوانید
NFTهای بیتکوین، با نام مستعار “مصنوعات دیجیتال” یا “اردینالز بیتکوین”، راهی برای ثبت محتوای دیجیتال در بلاکچین بیتکوین می‌باشند. در ژانویه ۲۰۲۳، پروتکل اردینالز بیتکوین توسط کیسی رودرمور (Casey Rodarmor) معرفی شد و این پروتکل به کاربران امکان ثبت محتواهای دیجیتالی اعم از هنر و غیره در بلاکچین بیتکوین را می‌دهد. در مقابل NFTهای موجود در اتریوم و سایر بلاکچین‌ها، کیسی رودرمور هدف خود را در ایجاد یک اثر هنری، متن یا ویدیو در یک زنجیره غیرقابل تغییر قرار داد. در تاریخ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، کیسی رودرمور اولین NFT بیتکوین را که یک هنر پیکسلی از یک جمجمه بود، ایجاد کرد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی روش ساخت NFT روی شبکه بیتکوین بپردازیم.
پروتکل اردینالز در بلاکچین بیتکوین چگونه عمل میکند و چه معنایی دارد؟
در سال ۲۰۲۱، با رشد فضای NFTها مبتنی بر استاندارد ERC-721 در اتریوم، کیسی رودرمور به عنوان هنرمند و برنامهنویس، فرصتی را دید تا در بلاکچین بیتکوین تجربهای مشابه و با ویژگیهایی منحصر به فرد ایجاد کند. راهحل او در این زمینه پروتکل اردینالز بیتکوین بود که تا سال ۲۰۲۲ آن را پیاده‌سازی کرد. این پروتکل به کاربران امکان می‌دهد کوچکترین واحدهای بیتکوین، یعنی ساتوشی‌ها را با استفاده از اعداد ترتیبی یا اوردینال، به صورت منحصر به فرد شناسایی و شماره‌گذاری کنند. هر ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ساتوشی معادل یک بیتکوین است و می‌توان به هر ساتوشی داده‌هایی مانند تصویر یا متن اضافه کرد. این داده‌های اضافه شده به ساتوشی‌ها، با نام داده‌های حک شده یا Inscription شناخته می‌شوند. بعد از دریافت ویژگی‌ها و هویت مشخص، این ساخته‌ها در نهایت به یک NFT تبدیل می‌شوند و سپس به بلاکچین بیتکوین منتقل می‌شوند.
با به روزرسانی مهم تپروت در شبکه بیتکوین، امکان ارائه پروتکل اردینالز به وجود آمده است. این به‌روزرسانی که در نوامبر ۲۰۲۱ به منظور بهبود حریم خصوصی و کارایی شبکه انجام شد، فرصت‌های زیادی را برای توسعه دهندگان برنامه‌های بومی بیتکوین فراهم کرده است. یکی از این فرصت‌ها، ایجاد قابلیت ثبت طیف وسیعی از داده‌ها (مانند داده‌های متنی و تصویری) در UTXOهای شبکه بیتکوین است. این امکانات می‌توانند ایجاد NFTهای قابل مبادله و معامله را ممکن سازند، و پروتکل اردینالز زمینه لازم برای این کار را فراهم میکند.
بر خلاف NFTهای موجود در شبکه اتریوم که فقط نشانگر آنها در شبکه اصلی ثبت می‌شود و فایل‌های JPEG آنها در سرورهای شخص ثالث قرار دارند، روش ثبت NFT در شبکه بیتکوین به طور کامل اطلاعات NFT را در فضای بلاکچین بیتکوین ذخیره میکند و به سرور خارجی وابسته نیست. بعد از استخراج تصاویر به عنوان توکن‌های NFT، پروتکل اردینالز در شبکه بیتکوین یک تراکنش ثبت میکند که نمودار آن نشان می‌دهد تعداد NFTهای شبکه بیتکوین به صورت پیوسته در حال افزایش است.
نحوه استخراج NFTهای اردینالز به این صورت است که کاربران با استفاده از پروتکل اردینالز، ساتوشی‌های خود را با داده‌های مورد نظر (مانند تصاویر یا فایل‌های متنی) ترکیب می‌کنند تا ساختمان داده‌ای جدیدی بسازند. سپس این ساختمان داده‌ای به یک NFT تبدیل می‌شود که اطلاعات آن به صورت منحصر به فرد در بلاکچین بیتکوین ثبت می‌شود. این NFTها می‌توانند بعداً مبادله و معامله شوند و تاریخچه تمام تراکنش‌های آنها در بلاکچین بیتکوین قابل مشاهده است.
در حال حاضر، برای ضرب و ساختن NFTهای اردینالز، دو روش وجود دارد که عبارتند از:
روش اول شامل راه‌اندازی یک نود کامل بیتکوین و استفاده از کیف پول Ord در این نود است. با استفاده از کیف پول خود، افراد می‌توانند داده‌های دلخواه را بر روی ساتوشی‌ها حک کرده و در نهایت NFTهای اردینالز را ایجاد کنند. این روش نیازمند دانش فنی است و بیشتر برای افرادی که به NFTها علاقه‌مند هستند و با تکنولوژی آشنا هستند مناسب است.
روش دوم استفاده از یک ابزار بدون نیاز به کد است و آسان‌تر است. این روش با استفاده از یک ابزار اینسکریپشن بدون نیاز به کد، انجام می‌شود. پلتفرم Gamma (گاما) یکی از این ابزارهاست که برای ساخت توکن‌های NFT اردینالز بدون نیاز به کد استفاده می‌شود. برای افرادی که با بیتکوین آشنایی دارند، استفاده از این ابزار آسان است، با این حال، در برخی مراحل ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند.
برای ساخت NFTهای اردینالز با استفاده از گاما، افراد باید قبل از هر اقدامی اطمینان حاصل کنند که حداقل مقدار بیتکوین کافی (حداقل ۵۰ دلار) در کیف پول خود دارند تا بتوانند هزینه کارمزد اینسکریپشن را پرداخت کنند. کیف پولی که استفاده می‌شود باید قابلیت ارسال بیتکوین به آدرس‌های Taproot را داشته باشد. لازم به ذکر است که برخی از صرافی‌های بزرگ مانند بایننس و کوین‌بیس Taproot را پشتیبانی نمی‌کنند. پس از تهیه مقدار کافی بیتکوین، کاربران قادر به شروع فرآیند ساخت NFTهای اردینالز هستند. علاوه بر استفاده از گاما، می‌توان از Ordinalsbot نیز برای انجام این کار استفاده کرد.
تفاوت‌های Ordinals با NFTهای سنتی در زمینه طراحی فنی بر روی شبکه بیتکوین بسیار مهم است. چندین ویژگی وجود دارد که قیمت‌گذاری Ordinals را به یک تمرین متفاوت تبدیل میکند. در دستورات بیتکوین، از شناسایی منحصر به فرد ساتوشی‌ها استفاده می‌شود و محتوا یا هنر در سیستم زنجیره‌ای ذخیره می‌شود. از طرف دیگر، استاندارد ERC-721 در اتریوم که برای ساخت NFTها استفاده می‌شود، معمولاً ابرداده یا اشاره‌گری به هنر را نگهداری میکند که معمولاً خارج از زنجیره است. برخی از NFTهای اتریوم در حال آزمایش با ذخیره سازی روی زنجیره هستند، اما این موارد بیشتر استثنا هستند.
یکی از تفاوت‌های کلیدی Ordinals بیتکوین در مقایسه با NFTهای سنتی،
روش استخراج کمیت نادر بودن و نحوه عملکرد قیمت‌گذاری آنها است. در NFTهای سنتی بر پایه اتریوم، ویژگی‌های هنری معمولاً تعیین‌کننده نادر بودن و به تبع آن قیمت آنها هستند. به عنوان مثال، در NFTهایی مانند سرویس نام اتریوم (ENS)، محدودیت عرضه باعث ایجاد ارزش می‌شود.
با این حال، در دستورات بیتکوین، قیمت‌گذاری براساس لحظات کلیدی و نشانه‌های یک بلوک بیتکوین تعریف می‌شود. ممکن است 1000 یا 10,000 نشست اولیه که ثبت شده‌اند توسط کلکسیونرها هنوز نگهداری شوند. اگر بیتکوین اصلی در طی چند سال به قیمت چند میلیون دلار فروخته شود، این امر تعجب‌آور نیست. با این حال، برخی از نشست‌ها بر اساس ارزششان نسبت به سایرین ارزیابی می‌شوند. چارچوب ساده‌ای که توسط بنیانگذاران بیتکوین Ordinals پیشنهاد شده است، بر اساس رویدادهای کلیدی درباره ندرت یک نشست و ترتیب ثبت شده در آن، تصمیم‌گیری میکند.
اولین نشست از هر بلوک جدید ندرتر از سایر نشست‌ها در آن بلوک خواهد بود. اولین نشست در هر دوره سازگاری که تقریباً هر دو هفته یکبار رخ می‌دهد، حتی ندرتر است. با توجه به نیمه‌ی بعدی برای سال 2024، اولین نشست هر دوره نیمه‌سازی یک سطح دیگر از ندرت را به آن اضافه میکند.
نظرات کاربران