عناوینی که در این مقاله می خوانید
شاخص آلفا، به عنوان یک معیار، همواره توجه فعالان بازار سرمایه را به خود جلب کرده است. از نظر مفهومی، شاخص آلفا برای ارزیابی بازده اضافی یک استراتژی سرمایهگذاری نسبت به معیارهای استاندارد بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد. به دلیل کارایی نسبی بازارهای سرمایه، شاخص آلفا کمیاب است و یافتن جایگزینی سیستماتیک برای آن چالش برانگیز به نظر می‌رسد. اما وضعیت در دیفای به طور کاملاً متفاوت است؛ زیرا شاخص آلفا در این حوزه در دسترس و گسترده است، اگرچه شناسایی و ضبط آن به سادگی انجام نمی‌شود.
دیفای به طور گسترده‌ای بر جنبه‌های مختلف بازارهای سرمایه سنتی تأثیر گذاشته است و ایجاد و کشف ضریب آلفا نیز از جمله چالش‌هایی است که در این حوزه مطرح میشود. منابع و مکانیسم‌های تولید شاخص آلفا در دیفای، از نظر فنی متنوع، چالش‌برانگیز و غیرمتعارف هستند، اما همچنین فرصت‌های بزرگی را ایجاد می‌کنند. در کل، منابع آلفا در DeFi چیستند و چگونه می‌توانیم از آن‌ها به نفع خود استفاده کنیم؟ برای آشنایی بیشتر با این اصطلاح، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
حالا به سوال شما در مورد شاخص آلفا میپردازم
شاخص آلفا یک معیار است که در بازارهای مالی استفاده میشود و نشان دهنده بازده اضافی یک سرمایهگذاری نسبت به معیارهای استاندارد بازار است. در واقع، شاخص آلفا میزان عملکرد سرمایهگذاری را نسبت به بازار را محاسبه می‌کند.
در دیفای، تعریف و منابع شاخص آلفا به شکل متفاوتی نسبت به بازارهای سنتی است. به دلیل ماهیت غیرمتمرکز و شفافیت بالای دیفای، شاخص آلفا در این حوزه به طرقی نوآورانه و شگفت‌انگیز تولید میشود. از جمله روش‌های استفاده‌شده برای تولید شاخص آلفا در دیفای می‌توان به استراتژی‌های تجارت معاملات مبتنی بر پروتکل‌ها، استراتژی‌های تامین سرمایه، و استفاده از اطلاعات و ارتباطات به طور مستقیم اشاره کرد.
به طور خلاصه، شاخص آلفا در دیفای معیاری است که برای اندازه‌گیری عملکرد سرمایهگذاری نسبت به بازار استفاده میشود و منابع و روش‌های تولید آلفا در این حوزه متنوع و چالش‌برانگیز هستند.
آلفا یک اصطلاح کلی در بازارهای سرمایه است که به طور معمول توانایی یک استراتژی سرمایهگذاری در عملکرد بهتر از بازار را نشان می‌دهد. در شرایط بازار، شاخص‌های استاندارد مانند S&P 500، Nikkei 225 یا Russell 2000 اغلب برای نمایش عملکرد یک بخش مالی خاص استفاده می‌شوند. در بازارهای ضعیف و کارآمد، نمی‌توان استراتژی‌های سرمایهگذاری به طور سیستماتیک از بازارها پیشی گرفت و به شاخص‌های استاندارد وابسته شد.
در سال 2019، BlueMountain Capital یکی از بهترین مقالات در مورد یافتن آلفا در بازارهای سرمایه سنتی منتشر کرد. این مقاله به زبان ساده توضیح می‌دهد که آلفا چگونه در بازارهای مالی تولید میشود و آن را به چهار منبع اصلی نسبت می‌دهد.
این چهار منبع عبارتند از:
- رفتاری: آلفای رفتاری زمانی رخ می‌دهد که یک سرمایه‌گذار یا گروهی از سرمایه‌گذاران به گونه‌ای رفتار کنند که تغییرات در قیمت و ارزش ایجاد می‌کند.
- آموزنده: آلفای آموزنده زمانی اتفاق می‌افتد که برخی از فعالان بازار اطلاعات متفاوتی نسبت به دیگران داشته باشند و بر مبنای این تفاوت معاملات سودآوری انجام می‌دهند.
آلفای تحلیلی در بازارهای سرمایه زمانی رخ می‌دهد که همه فعالان بازار دسترسی به اطلاعات یکسان یا بسیار مشابهی دارند و یک سرمایه‌گذار قادر است آن اطلاعات را بهتر تجزیه و تحلیل کند.
آلفای فنی ممکن است به دلیل ناکارآمدی‌های فنی در بازار ایجاد شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که برخی از فعالان بازار به دلایل غیرمرتبط با ارزش پایه، مانند قوانین، مقررات یا سیاست‌های داخلی، مجبور به خرید یا فروش اوراق بهادار می‌شوند که ممکن است باعث تفاوت بین قیمت و ارزش شوند.
این چهار عنصر بیشتر آلفای تولید شده در بازارهای سرمایه سنتی را تشکیل می‌دهند. با این حال، بازارهای جدید نیز ویژگی‌های خاص خود را دارند و این عناصر قطعاً در فضای دیفای نیز استفاده خواهند شد.
آیا شاخص آلفای در بازارهای دیفای متفاوت است؟
مقایسه شاخص آلفای بازارهای سرمایه سنتی با دیفای مشابه مقایسه فیزیک نیوتنی و انیشتین است. برخی اصول و قوانین نیوتن در دنیای نسبیت همچنان کاربرد دارند، اما بیشتر قوانین به طور کامل متفاوت هستند. در دیفای، ویژگی‌هایی مانند قابلیت برنامه‌ریزی و غیرمتمرکز بودن پروتکل‌ها و همچنین ناکارآمدی ذاتی این بازار نوپا، آلفا را در دیفای از سایر دارایی‌ها و حتی ارزهای دیجیتال در بازارهای متمرکز متمایز می‌کند. به طور کلی، ویژگی‌های منحصر به فرد شاخص آلفای دیفای را می‌توان به دو عامل اساسی، یعنی معیارسنجی بازار و منابع بومی آلفا در دیفای، ردیابی کرد.
معایب معیار شاخص در دیفای
شاخص‌ها به عنوان مکانیسم‌های استانداردی برای ارزیابی عملکرد یک طبقه دارایی خاص استفاده می‌شوند و برای تعیین میزان آلفا در یک بازار مشخص ضروری هستند. با این حال، استفاده از مکانیسم شاخص در بررسی وضعیت بازار دیفای به طور کامل بی‌فایده نیست، زیرا رفتار بازار تنها توسط قیمت دارایی‌ها تعیین نمی‌شود، بلکه توسط رفتار پروتکل‌ها نیز تأثیر پیدا می‌کند.
در بازارهای سرمایه سنتی، واحدهایی که یک شاخص خاص را تشکیل می‌دهند، عملکرد بخش خاصی از بازار را نشان می‌دهند. اما در دیفای، با توجه به طبیعت غیرمتمرکز و بومی پروتکل‌ها، استفاده از شاخص به تنهایی کافی نیست. به عبارت دیگر، شاخص‌ها قادر به درک رفتار و عملکرد کامل بازار دیفای نیستند و نمی‌توانند تأثیرات پروتکل‌ها را به طور کامل بررسی کنند.
به طور کلی، استفاده از معیار شاخص در دیفای دارای معایبی است که مرتبط با ناکارآمدی آن در تحلیل وضعیت بازار و درک عملکرد کامل آلفا در دیفای می‌باشد. برای بهبود ارزیابی بازار دیفای، نیاز به استفاده از روش‌ها و ابزارهای تحلیلی مناسب‌تری است که بتوانند همچنان به عنوان معیارهای قابل اطمینان برای ارزیابی عملکرد بازار دیفای در نظر گرفته شوند.
شاخص راسل 2000 بر اساس نمایشی از سهام کوچک و شاخص نزدیک بر اساس مجموعه‌ای از سهام مرتبط با فناوری است. ارزیابی عملکرد بهتر از این شاخص‌های بازار می‌تواند یک معیار مستقیم برای آلفا باشد، اما این روش در دیفای کار نمی‌کند. در DeFi، معادل شاخص بازار سنتی، شاخص توکن حاکمیتی (Governance Tokens) در پروتکل‌های مختلف است. DeFi Pulse و شاخص بیت وایز نمونه‌هایی از شاخص‌ها در بازار فعلی هستند. اما آیا می‌توانیم بگوییم که استراتژی‌ای که بر اساس این شاخص‌ها عمل کند، موظف است آلفای مؤثرتری ایجاد کند؟
پاسخ به این سوال به سادگی نیست، زیرا توکن‌های حاکمیتی به طور مستقیم عملکرد بازار دیفای را ردیابی نمی‌کنند. معیارهای دیگری مانند ارزش کل قفل شده (TVL) در پروتکل‌های خاص یا کارمزدهای استخراج نقدینگی ممکن است بهتر نشان دهنده شاخص آلفا در دیفای باشند و به طور مستقیم به قیمت توکن‌های حاکمیتی مرتبط نباشند.
دیفای چالشی را برای روش‌های نمایه‌سازی سنتی فراهم می‌کند. عملکرد بازار را نمی‌توان به سادگی با میانگین قیمت توکن‌های حاکمیتی اندازه‌گیری کرد. رفتار و فعالیت پروتکل‌های زیربنایی به همان اندازه برای ارزیابی عملکرد فضای دیفای مهم هستند. عدم وجود یک شاخص خاص، اندازه‌گیری آلفا در دیفای را نسبت به سایر دارایی‌ها دشوارتر می‌کند.
روش‌های کمی واضح برای شاخص آلفا در دیفای وجود ندارد. این ویژگی تنها یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد شاخص آلفا در دیفای نیست. تمایز اصلی آن به منشا و شکل‌گیری فردی آن مربوط است. شاخص آلفا در دیفای اشکال مختلفی دارد، اما اغلب با یکی از منابع زیر مرتبط است:
آلفای زیرساخت
یک منبع آلفا در بازار DeFi می‌تواند لایه زیرساختی خود باشد. گره‌های اعتبارسنجی یا سهامداری فعال می‌توانند منابعی سودآور باشند که با تعریف‌های استاندارد بازار می‌توان آن‌ها را به عنوان آلفا در نظر گرفت. ارائه‌دهندگان زیرساخت DeFi می‌توانند با میزبانی اعتبارسنجی و گره‌گذاری، سود آلفا را در قالب پاداش بدون نیاز به اجرای استراتژی معاملاتی خاص در بازار کسب کنند. این یک روند منحصر به فرد در بازارهای سنتی است که آلفا را از سایر عوامل متمایز می‌کند.
شاخص آلفای پروتکل چیست؟
شاخص آلفا (Alpha) یکی از شاخص‌های اصلی است که در تحلیل سهام‌های بورس استفاده میشود. این شاخص نشان‌دهنده عملکرد سهام یک شرکت نسبت به بازار به طور کلی است.
اما شاخص آلفای پروتکل (Alpha Protocol) نیز یک پروتکل برای ارتباط امن و تأیید هویت است که برای شبکه‌های اجتماعی توسعه یافته است. این پروتکل به کاربران اجازه می‌دهد اطلاعات خود را در شبکه‌های اجتماعی به صورت ایمن و بدون نگرانی از سرقت اطلاعات شخصی خود به اشتراک بگذارند. به طور کلی، هدف از پروتکل آلفا، به اشتراک گذاری داده‌های شخصی در شبکه‌های اجتماعی با ایمنی بیشتر است.
آلفای اطلاعات چیست؟
آلفای اطلاعات (Information Alpha) یک شاخص است که در تحلیل سرمایهگذاری استفاده میشود و نشان‌دهنده تأثیر اطلاعات بر عملکرد سهام یک شرکت است. به عبارت دیگر، این شاخص نشان می‌دهد که چه میزان از عملکرد سهام یک شرکت به دلیل تحلیل درست و به‌روز اطلاعات مربوط به آن شرکت و بازار است. آلفای اطلاعات با بررسی تأثیر اطلاعات مالی، اخبار، رویدادها و تحلیل‌های بازار بر روی قیمت سهام، اندازه‌گیری میشود. مقدار بالاتر آلفای اطلاعات نشان‌دهنده این است که اطلاعات مرتبط با شرکت و بازار بیشتری در عملکرد سهام آن شرکت تأثیرگذار بوده‌اند. استفاده از آلفای اطلاعات در تحلیل سرمایهگذاری به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا در تصمیم‌گیری‌هایشان با توجه به اطلاعات درست و به‌روز، بهره بیشتری ببرند.
آلفای حاکمیت چیست؟
آلفای حاکمیت (Governance Alpha) یک شاخص است که در تحلیل سرمایهگذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد و نشان‌دهنده کیفیت حاکمیت شرکت‌ها است. به عبارت دیگر، این شاخص نشان می‌دهد که چه میزان از عملکرد سهام یک شرکت به دلیل کیفیت حاکمیت آن شرکت است. آلفای حاکمیت با بررسی عواملی نظیر شفافیت، مدیریت ریسک، ساختار سهامداری، استقلال کارکنان، حقوق سهامداران و تأثیرات محتمل قوانین و مقررات بر عملکرد شرکت، اندازه‌گیری میشود. مقدار بالاتر آلفای حاکمیت نشان‌دهنده کیفیت بالاتر حاکمیت شرکت است و احتمالاً سهام آن شرکت در آینده نیز عملکرد بهتری خواهد داشت. استفاده از آلفای حاکمیت در تحلیل سرمایهگذاری به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا با توجه به کیفیت حاکمیت شرکت، بهره بیشتری ببرند و در پیش‌بینی عملکرد سهام شرکت بهتر عمل کنند.
شاخص تحلیلی یا شاخص آماری یک معیار کمی است که در بازار مالی برای اندازه‌گیری عملکرد بازار، صنعت، شرکت یا سهام خاصی استفاده میشود. این شاخص‌ها از اطلاعات مالی و قیمت‌های سهام استفاده می‌کنند و به عنوان ابزاری برای تحلیل و پیش‌بینی بازار مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به عنوان مثال، شاخص قیمت به سود (P/E ratio) یک شرکت، نسبت قیمت سهام شرکت به سود خالص هر سهم در یک دوره زمانی مشخص را نشان می‌دهد. این شاخص برای ارزیابی ارزش سهام یک شرکت به عنوان یک ابزار تحلیلی استفاده میشود. همچنین، شاخص ستونی (Column Index) و شاخص سهم (Stock Index) نیز از جمله شاخص‌های تحلیلی در بازار سهام هستند که برای اندازه‌گیری عملکرد بازار استفاده می‌شوند.
نظرات کاربران