راهنمایی کامل در مورد فضای بلاک؟

فضای بلاک، به طور کلی، فضایی است که برای تقویت دیتابیس تمام شبکه‌های ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. این فضا شامل ماینرها، تولیدکنندگان، استخرهای ماینینگ و کاربران پیشنهاددهنده است. تأثیرات فضای بلاک روی بازار به حدی گسترده است که تقریباً همه جنبه‌های اکوسیستم ارزهای دیجیتال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هنگامی که یک کاربر یک تراکنش را آغاز می‌کند، آن تراکنش در شبکه به صورت همتا به همتا منتشر می‌شود و در ممپول هر گره قرار می‌گیرد. هر تراکنش دارای کارمزدی است که نشان‌دهنده تمایل به خرید فضای بلاک است. این کارمزد، اجازه می‌دهد تا تراکنش پردازش شده و در یک بلاک قرار گیرد.

در فضای بلاک

در فضای بلاک در هر لحظه مجموعه‌ای از بلوک‌های پیشنهادی وجود دارد که در وضعیت تایید نشده قرار دارند و در رقابت برای یافتن اولین خروجی هش که شرط دشواری را برآورده کند، هستند. هر بلوک احتمال دارد تبدیل به بلوک بعدی شود. ماینرها با انجام محاسبات بسیار زیاد در ثانیه، احتمالات را بهبود می‌بخشند. با توجه به محدودیت اندازه بلوک، تعداد محدودی تراکنش در یک زمان مشخص قابل انجام است و بنابراین یک محدوده زمانی به فضای بلاک اختصاص داده می‌شود.

ممکن است معاملاتی که برای مدت طولانی تایید نشده‌اند، به نوسانات بازار معرض شوند یا توسط ربات‌های آربیتراژ به سرعت پردازش شوند. هزینه‌ای که کاربران برای خرید فضای بلاک پرداخت می‌کنند، نشان‌دهنده تمایل آنها به پیشنهاد برای استفاده از فضای بلاک است. بازار فضای بلاک، ماینرها و کاربران را به هم متصل می‌کند.

عملکرد فضای بلاک در بلاکچین چگونه است؟

فضای بلاک در بلاکچین، فضایی است که به شما امکان اجرای کدها و ذخیره داده‌ها را می‌دهد. این فضا با فضای محاسباتی سنتی تفاوت دارد، زیرا تا زمان ظهور بلاکچین، نرم‌افزار همیشه به عنوان تابع سخت‌افزار و در نهایت، مالک آن سخت‌افزار خواهد بود.

اگر شما برای رایانه‌های سنتی نرم‌افزار می‌نویسید، صاحبان سخت‌افزار کنترل را در دست دارند. به عنوان مثال، اگر فیسبوک کدی بنویسد و بگوید هر توسعه‌دهنده‌ای می‌تواند به یک API خاص دسترسی داشته باشد، مدیریت فیسبوک می‌تواند نظر خود را تغییر دهد و در آینده دسترسی را لغو کند. اما در مورد فضای بلاک، زمینه برای تغییرات متفاوت است.

زیرا فیسبوک کنترل سخت‌افزاری که نرم‌افزار بر روی آن اجرا می‌شود را در دست دارد و در نهایت، کنترل نرم‌افزار را نیز در دست خواهد داشت. به عبارت دیگر، فیسبوک به عنوان یک شرکت، نقش صاحبان سخت‌افزار را در برابر کدها و داده‌ها ایفا می‌کند و قادر است تغییرات و محدودیت‌هایی را اعمال کند.

در نتیجه، عملکرد فضای بلاک در بلاکچین شامل کنترل سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است و قدرت تصمیم‌گیری در ارتباط با کدها و داده‌ها به صاحبان سخت‌افزار می‌رسد.

بلاکچین‌ها از نظر ساختاری اختلافاتی با یکدیگر دارند. در بلاکچین، نرم‌افزار مسئول کنترل سخت‌افزار است. اگر شما نرم‌افزاری برای بلاکچین می‌نویسید، قادر خواهید بود کدهایی را بنویسید که تعهدات قوی را ایجاد کنند. شما می‌توانید به کاربران و توسعه‌دهندگان اطمینان دهید که نرم‌افزار به همان شکلی که طراحی شده است، به کار خود ادامه خواهد داد.

بلاکچین‌ها به طور خاص از مکانیسمی به نام “مکانیسم اجماع” برای انجام این تعهدات استفاده می‌کنند. اپراتورهای مختلف سخت‌افزاری که شبکه را اجرا می‌کنند، در بازه‌های زمانی مشخصی گرد هم می‌آیند و درباره وضعیت بلاکچین رای می‌دهند. تئوری بازی در این مورد وجود دارد که تضمین می‌کند در اکثر شرایط، نرم‌افزار به همان شکلی که طراحی شده است، به کار خود ادامه می‌دهد و یکپارچگی داده‌ها حفظ می‌شود.

حالا بیایید عملکرد فضای بلاک در ارز دیجیتال بیت‌کوین را بررسی کنیم.

بیت‌کوین وعده می‌دهد که تنها 21 میلیون بیت‌کوین وجود خواهد داشت، که این نکته یکی از عواملی است که سبب ارزش گذاری بیت‌کوین می‌شود. این قول باورپذیری دارد زیرا در بلاکچین بیت‌کوین، این محدودیت در نرم‌افزار نوشته شده و در معماری آن تعبیه شده است. حتی اگر تعداد زیادی از افرادی که نرم‌افزار بیت‌کوین را اجرا می‌کنند (معروف به ماینرها)، تلاش کنند این قوانین را نقض کنند، انجام این کار بسیار دشوار است. تاکنون در تاریخ بیت‌کوین، اتریوم و سایر بلاکچین‌های بزرگ، هیچ کس نتوانسته است این تضمینات مبتنی بر تئوری بازی را نقض کند.

Blockspace را متفاوت کننده از دیگر عوامل است

توسعه‌دهندگان و کارآفرینانی که قصد دارند در اکوسیستم بلاکچین فعالیت کنند، می‌دانند قوانین چیستند و این قوانین تغییر نمی‌کنند، مانند شرکت‌های فناوری سنتی. در مورد بلاکچین، قوانین سیستم در کد برنامه نوشته می‌شوند و تغییر نمی‌کنند. بنابراین، blockspace به عنوان واحدی از محاسبات و ذخیره‌سازی در زنجیره‌های بلوکی وجود دارد و به عبارتی از کنترل صاحبان سخت‌افزار خارج است.

فضای بلاک چین به چه صورتی طراحی می‌شود؟

فضای بلاک در بلاک چین‌ها وجود دارد و می‌توان بلاک چین‌ها را با روش‌های مختلفی طراحی کرد. اما ویژگی اساسی یک بلاک چین، ویژگی‌های امنیتی آن است. این ویژگی‌ها تعهداتی را که بلاک چین ارائه می‌دهد، اعتماد‌پذیری آن را نشان می‌دهند. آیا می‌توانید به این تعهدات اعتماد کنید؟ آیا می‌توانید اعتماد کنید که سیستم قابل نابودی یا هک نیست؟ این مسئله از اهمیت بالایی برخوردار است.

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم، عملکرد است. این مرتبط با کارمزدی است که برای تراکنش‌ها در یک بلاک چین پرداخت می‌شود. اگر بتوانید سیستمی را طراحی کنید که عملکرد بهتری داشته باشد، می‌توانید هزینه‌ها را کاهش دهید. به عنوان مثال، در بلاک چینی مانند Solana، یکی از ویژگی‌های برجسته آن کاهش هزینه‌ها به دلیل طراحی مناسب است. هرچند برخی افراد ممکن است ادعا کنند که برای دستیابی به این عملکرد، باید تنازلاتی در بخش امنیتی داشته باشید، اما روشن است که امنیت و عملکرد هردو از اولویت‌های اصلی هستند.

نکته دیگری که وجود دارد، محیط اطراف بلاک چین است. برخی از بلاک چین‌ها به عنوان جوامعی عمل می‌کنند که تمرکزشان بر توسعه نرم‌افزار، ساخت برنامه‌های کاربردی جدید و ایجاد خدمات اینترنتی جدید با ارزش است. به عنوان مثال، اتریوم به عنوان یک جامعه توسعه‌دهندگان سالم به ذهن می‌رسد. اما بلاک چین‌های دیگر بیشتر بر تمرکز حدس و گمان تمرکز می‌کنند و کمتر از سلامت جامعه برخوردار هستند. بنابراین، بلاک چین‌ها به یک اندازه کامپیوتر هستند، چرا که ویژگی‌های امنیتی و عملکرد آنها اهمیت دارند، اما همچنین به عنوان شبکه‌های اجتماعی عمل می‌کنند و باید جوامع سالمی را داشته باشند که بر تمرکز شدن ساخته شده‌اند.

وقتی درباره فضای بلاک در بلاک چین صحبت می‌کنیم، بسیاری از بحث‌ها به مقیاس‌پذیری متمرکز متمرکز می‌شوند. در حالی که تقاضا زیاد است، مشکلاتی مانند ازدحام و هزینه‌های سنگین در اتریوم مشاهده می‌شود. به نظر شما راهکارها و رویکردهای جذابتر و امیدوارکننده‌تری برای مقیاس‌بندی بلاک چین و فضای آن وجود دارد؟

درست می‌فرمایید که مقیاس‌پذیری یک چالش بزرگ در بلاک چین است. برخی از بلاک چین‌ها، مانند اتریوم، اعتقاد دارند که بهترین راه برای رشد فضای بلاک از طریق لایه دو یا “L2” است. لایه دو سیستم‌هایی هستند که بر روی لایه یک، به عنوان بلاک چین اصلی، ساخته می‌شوند. اگر به درستی طراحی شوند، لایه دو از ویژگی‌های امنیتی لایه پایین بهره‌مند می‌شوند، به طوری که امنیت قوی اتریوم حفظ می‌شود. اما به طور همزمان، ظرفیت فضای بلاک اضافی را در لایه دو فراهم می‌کنند که برنامه‌ها با هزینه کمتری قابل اجرا باشند. در حال حاضر چندین لایه دو برجسته وجود دارند، از جمله Optimism، Arbitrum، Aztec، zkSync و Starkware، که هرکدام رویکردهای مختلفی دارند و در مراحل توسعه مختلفی قرار دارند.