همه چیز در مورد صندوق بیمه در ارز دیجیتال

معاملات مشتقات ارزهای دیجیتال در حال حاضر بسیار محبوب شده‌اند و حجم آن‌ها از سال 2020 به طرز چشمگیری افزایش یافته است. بر اساس گزارش CryptoCompare، حجم معاملات مشتقات رمزنگاری از ژوئن 2020 تاکنون به ۱۰ برابر رشد کرده و تا می ۲۰۲۲ به میزان ۳.۱۹ تریلیون دلار رسیده است. در پلتفرم مقیاس پذیر برچسب سفید، قراردادهای آتی دائمی به صرافی‌ها و کارگزاران ارائه می‌شود تا به مشتریان خود مجموعه‌ای گسترده‌تر از گزینه‌های معاملاتی پیشرفته را ارائه دهند. صندوق‌های بیمه در ارز دیجیتال در معاملات مشتقات در بازار کریپتوکارنسی و همچنین مبادلات سنتی نقش مهمی ایفا می‌کنند. این صندوق‌ها به عنوان یک مکانیزم دفاعی عمل کرده و تضمین می‌کنند که زیان‌های غیرمنتظره‌ای که ناشی از معاملات اهرمی با استفاده از مارجین اولیه فراتر از حد معمول می‌روند، تحت پوشش قرار بگیرند. در عین حال، صندوق بیمه اطمینان می‌دهد که معامله‌گران سودآور سود خود را دریافت کنند.

برای درک نیاز به صندوق بیمه در ارزهای دیجیتال، ابتدا به توضیح معاملات اهرمی و مواردی که موقعیت‌های اهرمی را آسیب‌پذیر می‌کند، می‌پردازیم. سپس به طور مستقیم توضیحی درباره صندوق‌های بیمه، منابع مالی آنها، پرداخت‌هایی که صندوق‌های بیمه به معامله‌گران ارائه می‌دهند، و مزایا و معایب این صندوق‌ها ارائه می‌دهیم.

معاملات اهرمی و لیکوئیدیشن

معاملات اهرمی، که به عنوان معاملات مارجین یا حاشیه نیز شناخته می‌شوند، شیوه‌ای از معاملات است که به کاربران امکان می‌دهد با استفاده از سرمایه‌ای بیشتر از آنچه در اختیار دارند، معامله کنند. این نکته اساسی، معاملات اهرمی را جذاب می‌کند و به مشتریان امکان می‌دهد از تغییرات نسبتاً کوچک در قیمت دارایی‌ها بهره‌برداری بیشتری داشته باشند. با این حال، اهرم همچنین می‌تواند سود و زیان یک معامله‌گر را بیشتر کند.

برای شروع معامله و حفظ موقعیت مارجین، کاربر باید سرمایه اولیه را واریز کند که به آن وثیقه می‌گویند. از طریق اهرم، معامله‌گران قدرت خرید خود را افزایش می‌دهند که ممکن است چندین برابر بیشتر از مقدار وثیقه واریزی باشد. در زیر، با یک مثال، این مفهوم را بهتر توضیح خواهیم داد.

به عنوان یک مثال، فرض کنید جین 5000 دلار را به حساب خود واریز می‌کند و قصد دارد از اهرم 10 برابر استفاده کند. در نتیجه، او می‌تواند قدرت معاملاتی خود را به 50,000 دلار افزایش دهد و معاملات کوتاه یا بلند را آغاز کند.

جین به شدت به افزایش قیمت اتریوم اعتقاد دارد و هدف او استفاده از اهرم بالا است. بنابراین، او یک موقعیت لانگ در قراردادهای آتی دائمی ETH/USDT باز می‌کند، زیرا معاملات آتی امکان معامله با اهرم بیشتر را می‌دهد. او تخمین می‌زند که قیمت اتریوم 10 درصد افزایش خواهد یافت و تا 5000 دلار سود خواهد داشت. بدون استفاده از اهرم، سود جین 10 برابر کمتر خواهد بود و تنها به 500 دلار می‌رسد.

متأسفانه برای جین، قیمت اتریوم به سمت کاهش می‌روید و زمانی که 10 درصد کاهش می‌یابد، موقعیت جین به طور خودکار لیکویده می‌شود و او مارجین اولیه 5000 دلار خود را از دست می‌دهد.

لیکوید باعث شد جین نتواند بیش از مقدار سپرده‌ای که داشته است از دست بدهد. اما در بازارهای ناپایدار، قیمت‌ها به اسلیپیج (انحراف قیمت) تعرض دارند، بنابراین یک موقعیت اهرمی ممکن است در معرض خسارت قرار گیرد و موجب از دست دادن سریع ارزش سهم شود که ممکن است بیشتر از مقدار وثیقه اولیه باشد. به عبارت دیگر، معامله‌گران ممکن است پوزیشن خود را از دست دهند و به شدت نتوانند سود خود را به سایر فعالان بازار پرداخت کنند.

در یک صرافی مبتنی بر دفتر سفارش، معمولاً یک طرف معامله مقابل جین وجود دارد. به عنوان مثال، فرض کنید آلن می‌خواهد ساز (معامله کوتاه) را با یک مقدار مشابه جین انجام دهد. به این ترتیب، او یک موقعیت کوتاه را باز می‌کند.

زمانی که قیمت اتریوم 10 درصد کاهش یابد و به 1800 دلار برسد، آلن در موقعیت کوتاه خود سودی تا 5000 دلار خواهد داشت که محاسبه آن براساس اختلاف قیمت (2000 تا 1800 دلار) ضربدر 25 صورت می‌گیرد. به این معنی است که وقتی جین مبلغ دقیق را از دست می‌دهد و موقعیت خریدش لیکوید می‌شود، آلن سود خواهد کرد. اگر قیمت اتریوم افزایش یابد، نتیجه به صورت برعکس خواهد بود؛ آلن ضرر خواهد کرد و جین سود خواهد کرد.

در مورد کاهش قیمت اتریوم، 1800 دلار یک قیمت ورشکستگی برای جین است، یعنی قیمتی است که زیان ناشی از تغییر قیمت برابر با مقدار وثیقه در نظر گرفته شده باشد.

در یک بازار نقدی، اگر قیمت اتریوم به 0 دلار کاهش یابد، جین میزان وثیقه اولیه خود را از دست خواهد داد. با این حال، با استفاده از اهرم 10 برابر، تغییر قیمت 10٪ یا به عبارت دیگر 1800 دلار، کافی است تا موقعیت اهرمی بی ارزش شود.

در بازار اهرمی، صرافی مجبور است فوراً موقعیت جین را لیکوید کند تا تضمین کند که او از وثیقه خود بیشتر ضرر نخواهد کرد.

در بازار ارزهای دیجیتال ناپایدار، وجود اسلیپیج قیمتی باعث می‌شود که موقعیت‌ها در زیر قیمت ورشکستگی بسته شوند. به عبارت دیگر، جین ممکن است در شرایطی قرار گیرد که بدهکاری بیشتر از مارجین اولیه خود باشد و همچنین آلن سود کمتری را دریافت کند. پلتفرم‌های ارزهای دیجیتال سعی می‌کنند با بستن موقعیت‌های از دست دادن در سطح بالاتر، از وقوع قیمت ورشکستگی (با قیمت لیکویید) که در بالا توضیح داده شد، جلوگیری کنند.

قیمتی که یک موقعیت با آن بسته می‌شود، به عنوان قیمت بسته شدن شناخته می‌شود. این قیمت نزدیک به قیمت لیکویید در بازار نقدی و قیمت ورشکستگی در بازار غیرنقدی است.

در سناریوی جین، وقتی قیمت اتریوم شروع به کاهش می‌کند، قیمت بسته شدن موقعیت بستگی به نقدپذیری بازار دارد و میان قیمت لیکوید (1850 دلار) و قیمت ورشکستگی (1800 دلار) قرار می‌گیرد. پس از لیکویید، جین بخشی از سود و سرمایه باقیمانده خود را از دست می‌دهد. (سود سرمایه باقیمانده به صندوق بیمه منتقل می‌شود)

حالا به وضعیتی بازمی‌گردیم که موقعیت جین زیر قیمت ورشکستگی بسته شده است، فرض کنید در 1790 دلار.

جین در حال حاضر بدهکاری به مبلغ (2000 تا 1790 دلار) * 25 یا 5250 دلار دارد، اما وی فقط 5000 دلار واریز کرده است. جین باید چه کاری انجام دهد؟ وثیقه‌ای که جین سپرده کرده، حداکثر مقداری است که می‌تواند از دست بدهد. در همان لحظه، صندوق بیمه وارد عمل می‌شود و بخشی از ضرر بیش از حد جین را جبران می‌کند. در پاراگراف بعدی به صندوق بیمه و منبع تامین مالی آن خواهیم پرداخت.

صندوق بیمه و منبع تامین مالی آن، مکانیسمی است که برای تضمین درآمدها و جبران زیان‌های اضافی معامله‌گران ورشکسته، در بازار مبادله وجود دارد. در مثال ما، صندوق بیمه تمامی ضررهایی که جین دریافت می‌کند وقتی قیمت اتریوم کمتر از 1800 دلار است، بر عهده می‌گیرد و در صورت موفقیت معامله کوتاه، سود را به جین پرداخت می‌کند.

همانطور که قبلاً اشاره شد، در یک بازار نقدی با حجم مناسب و کمترین اسلیپیج، موقعیت جین در یک نقطه میان قیمت لیکویید و قیمت ورشکستگی بسته می‌شود. بنابراین، صندوق بیمه با اختلاف بین قیمت پایانی و قیمت ورشکستگی رشد خواهد کرد. در شرایط معکوس، وقتی یک موقعیت زیر قیمت ورشکستگی بسته شود، صندوق بیمه باید تفاوت قیمت بسته شدن و قیمت ورشکستگی را به معامله‌گری که بیشترین مبلغ را از دست داده است، پرداخت کند که این مبلغ بیشتر از مارجین اولیه او بوده است.

مزیت داشتن صندوق بیمه در ارز دیجیتال

جلوگیری از وقوع لیکوییداسیون اهرم خودکار یا ADL است. ADL یک روش مخرب است که توسط صرافی‌های ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود و زمانی که موقعیت‌های زیان‌ده معامله‌گران از طریق لیکوییداسیون اجباری، موقعیت‌های معامله‌گران مخالف را پوشش می‌دهد. این روش می‌تواند برای معامله‌گرانی که مدیریت دقیق ریسک را دارند، تنبیه‌کننده باشد. با داشتن صندوق بیمه، خطر از دست دادن سرمایه به دلیل ADL کاهش می‌یابد.

وجوه بیمه توسط اسپرد بین قیمت بسته شدن و قیمت ورشکستگی تأمین مالی می‌شوند. این باعث ایجاد انگیزه برای صرافی‌ها می‌شود. بنابراین، برخی از صندوق‌های بیمه ممکن است با ایجاد جریان ورودی بیشتر به صندوق، رشد غیرقابل کنترلی داشته باشند. این ممکن است به نظر برسد که مکانیسم تأمین مالی صندوق بیمه شفاف نیست. هرچند صندوق بیمه به سرمایه کافی برای محافظت از سود و زیان معامله‌گران نیاز دارد، اما وجوه بیمه بیش از حد ممکن است نشانه‌ای از وجود یک مکانیسم لیکوییداسیون تهاجمی باشد.

سخن پایانی

صندوق بیمه در ارز دیجیتال، بخش حیاتی هر صرافی ارز دیجیتال است که معاملات اهرمی را فراهم می‌کند. پلتفرم‌های رمزارزی این صندوق‌های بیمه را ایجاد می‌کنند تا معامله‌گران را در برابر ضررهای قابل توجهی محافظت کنند، تا از اطمینان حاصل شود که معامله‌گران سودآور درآمدهای خود را دریافت می‌کنند و از وقوع لیکوییداسیون‌های اجباری خودکار (ADL) جلوگیری می‌کنند که می‌تواند برای یک معامله‌گر موفق، مخرب باشد.

وجوه بیمه از طریق پوزیشن‌های لیکویید شده تأمین مالی می‌شوند، به این معنی که اگر قیمت لیکویید یک پوزیشن بالاتر از قیمت ورشکستگی آن افزایش یابد، پوشش بیمه فراهم می‌شود. به عبارت دیگر، اگر قیمت لیکویید کمتر از قیمت ورشکستگی باشد، صندوق بیمه خسارت را پوشش می‌دهد. میزان مناسبی از سرمایه در صندوق، نشانگر ایمنی است. با این حال، بیمه بیش از حد ممکن است غیرشفاف باشد و به طور غیرقابل کنترل رشد کند.