توضیح درباره شبکه چندزنجیره‌ای (Multi-chain) چیست؟

در سطح بالاتر، اصطلاح “مولتی چین” یا “چند زنجیره‌ای” به سادگی به اکوسیستمی اشاره می‌کند که شامل صدها بلاکچین مختلف است که در حال حاضر وجود دارند. با این حال، این اصطلاح بیشتر برای توصیف برنامه‌ها استفاده می‌شود که بر روی چندین بلاکچین راه‌اندازی می‌شوند و به طور گسترده به عنوان “برنامه‌های چند زنجیره‌ای” شناخته می‌شوند. پلتفرم Multichain یک پل و پلتفرمی برای ارزهای دیجیتال و توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) در سراسر بلاکچین است. قبلاً این شبکه با نام Anyswap شناخته می‌شد و به کاربران امکان ایجاد بلاکچین شخصی را می‌داد. یکی از نگرانی‌های معامله‌گران رمزارز، انتقال وجوه بین بلاکچین‌های مختلف یا برقراری ارتباط بین آن‌ها است که برخی از پروژه‌ها با استفاده از پل بلاکچین توانسته‌اند این مشکل را حل کنند.

توضیح درباره مفهوم مولتی چین (Multi-chain) چیست؟

MCN روتر، به عنوان راه‌حل نهایی برای Web3 و زیرساخت تعاملات دلخواه درون زنجیره، شناخته می‌شود. فناوری چند زنجیره ای در تاریخ 20 جولای 2020 معرفی شد تا نیازهای آشکار بلاکچین‌های مختلف برای ارتباط با یکدیگر را برآورده کند. هر بلاکچین دارای جامعه و اکوسیستم خاص خود است و خدمات منحصر به فرد خود را ارائه می‌دهد. برای رسیدن به سطح بعدی در مصرف کنندگان، این صنعت به یک راه حل سریع، ایمن و قابل اعتماد برای تبادل ارزش، داده و اعمال کنترل در زنجیره‌ها و بلاکچین نیاز دارد.

با استفاده از راه‌حل‌های توسعه‌یافته توسط Multichain، تمامی بلاکچین‌ها قادر به همکاری با یکدیگر هستند. هیچ محدودیتی برای زنجیره‌های اتریوم یا زنجیره‌های لایه دو وابسته به اتریوم یا انواع زنجیره‌های بیتکوین نیست. در حال حاضر، این پلتفرم قادر به پشتیبانی از ۵۱ شبکه بلاکچین است و کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را بین این شبکه‌ها انتقال دهند. این پلتفرم روزانه بیش از ۵ میلیارد دلار ارزش را قفل کرده است و مبادلات دارایی بین بلاکچین‌ها به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار را در روز انجام می‌دهد. آزمایشگاه بایننس نیز ۶۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری در این پروژه انجام داده است.

چگونگی عملکرد شبکه Multichain:

شبکه Multichain از دو روش برای اتصال توکن‌ها استفاده می‌کند. اولین روش از قراردادهای هوشمند برای قفل کردن توکن‌ها در بلاکچین و انتقال آن‌ها به بلاکچین استفاده می‌کند. در صورتی که این روش امکان پذیر نباشد، از استخرهای نقدینگی در سراسر زنجیره برای انجام تراکنش توکن‌های منتقل شده استفاده می‌کند. این فرآیندها به طور معمول در کمتر از ۵ دقیقه تکمیل می‌شوند. شبکه Multichain از شبکه‌های ماشین مجازی اتریوم (EVM) و انواع شبکه‌های بلاکچین با استفاده از فناوری‌های مختلف مانند کازما و ترا پشتیبانی می‌کند.

• مزایای شبکه Multichain:

پل زدن بین بلاکچین‌ها: شبکه Multichain خدمات پل زدن مشابهی را برای توکن‌های غیر قابل تعویض فراهم می‌کند. پروژه‌هایی که می‌خواهند پلی بین بلاکچین‌ها ایجاد کنند، می‌توانند با استفاده از Multichain آن‌ها را به بلاکچین‌های جدید صادر کنند.

سرویس رایگان: استفاده از این سرویس کاملاً رایگان است و همچنین فرآیند تکمیل آن در کمتر از یک هفته انجام می‌شود.

با استفاده از شبکه Multichain، امکان همکاری بین بلاکچین‌ها فراهم می‌شود و این شبکه از قابلیت‌های پل زدن و اتصال توکن‌ها بهره می‌برد، همچنین سرویس رایگان و سرعت تکمیل فرآیندها را فراهم می‌کند.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد شبکه Multichain برای سازمان‌ها و بانک‌ها جذاب است. این شبکه نیازمندی‌های دسترسی را با لحاظ کردن مجوزها برآورده می‌کند. حریم خصوصی در این شبکه تضمین شده است و توسعه‌دهندگان می‌توانند ویژگی‌هایی مانند سطح توافق، پاداش استخراج، حداکثر اندازه و حجم شبکه را تعیین کنند.

یکی از ویژگی‌های شبکه Multichain استریم است. در فناوری چندزنجیره‌ای، می‌توان یک پایگاه داده خصوصی را که به آن استریم می‌گویند، به اشتراک گذاشت. استریم‌ها قادرند داده‌های خام را در بلاکچین ذخیره و بازیابی کنند. به طور معمول، استریم‌ها مجموعه‌ای از آیتم‌ها هستند، که هر آیتم حاوی یک مهر زمانی خاص، کلیدهای اختیاری برای بازیابی اطلاعات، امضای دیجیتال و داده مربوطه است.

• امنیت: شبکه Multichain به تأمین امنیت کامل از نظر توزیع و تأیید تراکنش‌ها اهمیت می‌دهد. اما همچنین وابستگی به مجوزها و اجازه دسترسی ممکن است به مشکلات امنیتی منجر شود، مانند حملات حریم خصوصی یا حملات مرتبط با مجوزها.
•  پیچیدگی: شبکه Multichain به دلیل وجود چند زنجیره و اتصال همتا به همتا، پیچیدگی بیشتری نسبت به بلاکچین‌های تک زنجیره ای دارد. مدیریت و پیکربندی این شبکه به مراتب پیچیده‌تر است و نیاز به مهارت‌های فنی بیشتری از سوی مدیران و توسعه‌دهندگان دارد.
• مشکلات مقیاس پذیری: هرچند شبکه Multichain قابلیت مقیاس پذیری را دارد، اما با افزایش تعداد زنجیره‌ها و گره‌ها، می‌تواند با مشکلات مقیاس پذیری مواجه شود. مدیریت و هماهنگی بین زنجیره‌ها و تراکنش‌ها ممکن است به مشکلاتی در عملکرد و سرعت شبکه منتهی شود.
•  پیچیدگی استخراج: استخراج در شبکه Multichain نیاز به هماهنگی بین گروهی از مدیران شبکه دارد. این می‌تواند موجب پیچیدگی در فرآیند استخراج شود و باعث افزایش هزینه‌ها و زمان لازم برای تأیید و تراکنش‌ها شود.

به طور کلی، شبکه Multichain با ویژگی‌ها و مزایای خود همراه است، اما همچنین با چالش‌ها و مشکلات مرتبط با امنیت، پیچیدگی، مقیاس پذیری و استخراج روبرو می‌شود.

برنامه‌های مولتی‌چین به عنوان یک راه‌حل برای توسعه‌دهندگان، امکان دسترسی به یک شبکه بزرگ‌تر و گسترده‌تر از کاربران را فراهم می‌کنند. با تمام این مزایا، اما محدودیت‌هایی نیز وجود دارد.

• مشکلات فنی:

ساخت، نگهداری و به‌روزرسانی برنامه‌های مولتی‌چین بسیار پیچیده است، به ویژه به دلیل ظهور مداوم بلاکچین‌های جدید. برای هر بلاکچین جدید، توسعه‌دهندگان باید کد خود را تغییر دهند تا با الزامات فنی خاص بلاکچین سازگار شوند، اطمینان حاصل کنند که کد به درستی نوشته شده و امن است، و هر نسخه را به طور جداگانه حفظ کنند.

به همین دلیل، برنامه‌های کاربردی مولتی‌چین بیشتر در یک اکوسیستم خاص باقی می‌مانند و پیچیدگی فنی را در راه‌اندازی یک برنامه جدید کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، برنامه‌های کاربردی در اتریوم اغلب به زنجیره‌های سازگار با ماشین مجازی اتریوم (EVM) گسترش می‌یابند.

تفاوت بین شبکه مولتی‌چین و کراس‌چین:

• شبکه مولتی‌چین:

شبکه مولتی‌چین یک شبکه بلاکچین است که شامل چندین زنجیره بلاکچین است. هر زنجیره می‌تواند قوانین و قواعد خود را داشته باشد و بسته به نیاز، می‌تواند به طور مستقل از سایر زنجیره‌ها عمل کند. این شبکه به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد برنامه‌های کاربردی خود را روی یک زنجیره خاص اجرا کنند و از منافع امنیت و توزیع بلاکچین بهره‌برداری کنند. با این حال، زنجیره‌های مختلف در یک شبکه مولتی‌چین می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و اطلاعات و تراکنش‌ها را به اشتراک بگذارند.

• کراس‌چین:

کراس‌چین به معنای اتصال و ارتباط بین دو یا بیشتر زنجیره بلاکچین است. در این حالت، زنجیره‌های مختلف می‌توانند اطلاعات و تراکنش‌ها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و امکان انتقال ارز یا داده‌ها بین زنجیره‌ها وجود دارد. این ارتباطات می‌توانند از طریق پروتکل‌ها و تکنولوژی‌های مختلفی ایجاد شوند، مانند پل‌ها (Bridges) یا توکن‌های معابر (Cross-chain Tokens). هدف اصلی کراس‌چین، ایجاد ارتباط بین زنجیره‌های مختلف و امکان انتقال داده‌ها و ارزها بین آن‌هاست.

به طور خلاصه، شبکه مولتی‌چین یک شبکه بلاکچین است که شامل چندین زنجیره است و هر زنجیره می‌تواند مستقل عمل کند، در حالی که کراس‌چین به معنای ارتباط و اتصال بین زنجیره‌های مختلف بلاکچین است.

تکنولوژی کراس‌چین یک نوآوری در حوزه بلاکچین است که به منظور فراهم کردن تعامل و همکاری بین بلاکچین‌های مختلف طراحی و پیاده‌سازی شده است. این فناوری به کاربران امکان می‌دهد بدون واسطه شخص ثالث، اطلاعات را در شبکه بلاکچین مبادله کنند. به عنوان مثال، فرض کنید شما دارای ارز بیتکوین در کیف پولتان هستید و برای اجرای یک قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم نیاز به ارز اتر دارید.

به طور معمول، برای اجرای چنین قراردادی، نیاز به تبدیل بیتکوین به اتر در یک صرافی است. اما با استفاده از تکنولوژی کراس‌چین، شما می‌توانید بیتکوین خود را به شبکه اتریوم منتقل کنید و بدون نیاز به تبدیل آن در صرافی، قرارداد هوشمند مورد نظر را اجرا کنید. تکنولوژی کراس‌چین ارتباطی بین دو شبکه بیتکوین و اتریوم برقرار می‌کند و انتقال دارایی‌ها بین این دو شبکه را ممکن می‌سازد.

در حال حاضر، چندین پروژه در زمینه پلتفرم‌های زنجیره‌ای رمزنگاری به کاربران ارائه می‌شود و یکی از محبوب‌ترین آن‌ها شبکه مولتی‌چین است. این شبکه یک پروتکل زنجیره‌ای متقابل است که هدف اصلی آن تبدیل شدن به نسل سوم روتر وب است. یکی از دلایل اصلی جذب کاربران به شبکه مولتی‌چین، وجود سرمایه بالا در آن و تعداد بزرگی از شبکه‌های قابل پشتیبانی توسط این پروتکل است.