آشنایی با ارزیابی یک بلاک چین جدید

بلاک چین یک روش ذخیره سازی اطلاعات است که به عنوان نوعی دیتابیس شناخته می‌شود. اطلاعات در بلاک چین به صورت رمزنگاری شده و در سطح بالایی از امنیت قرار می‌گیرند. همچنین، این اطلاعات برای تمام کاربران قابل مشاهده هستند، بنابراین بلاک چین به شفافیت بالایی دست می‌دهد. اطلاعاتی که در بلاک چین ذخیره می‌شوند، قابل تغییر یا حذف نیستند.

البته، بلاک چین علاوه بر استفاده در انتقال ارزهای دیجیتال، برای کاربردهای متنوع دیگری نیز استفاده می‌شود، که این امر باعث افزایش اهمیت و توجه به بلاک چین شده است. در این مقاله، قصد داریم پنج نکته برای ارزیابی یک بلاک چین جدید را بررسی کنیم.

سابقه بلاک چین

در طول دوره بلاک چین 1.0، برنامه‌های بلاک چین از طریق ارز دیجیتال بیت‌کوین، با سرعت بالا آغاز به پیشرفت و توسعه کردند. اگر تنها کاربرد بلاک چین انتقال بین رمزارزها بود، نمی‌توانست به اندازه کافی محبوبیت کسب کند. بنابراین، قراردادهای هوشمند معرفی شدند. ترکیب بلاک چین و قراردادهای هوشمند باعث گسترش کاربردهای بلاک چین شد و با استفاده از ارز دیجیتال اتریوم، وارد مرحله 2.0 شد. بیشتر پروژه‌های DeFi براساس تجربه توسعه کاربرپسند و همچنین محیط پیشرفته شبکه اتریوم توسعه یافته‌اند. به همین دلیل، می‌توان گفت اتریوم توانست در این صنعت بلاک چین رهبری کند.

رقبای قوی‌تر اتریوم در سال 2021 به سه دلیل اصلی برجسته شدند:

با افزایش توسعه DeFi از ماه ژوئن 2020، تعداد تراکنش‌های بیشتری در شبکه اتریوم انجام شد.

مشکلات شبکه اتریوم، از جمله تراکم آن، آشکار شد. هزینه‌های مربوط به تراکنش‌های اتریوم به طور چشمگیری افزایش یافت. بنابراین، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران به دنبال یافتن یک جایگزین برای اتریوم بودند تا راندمان بالا و کاهش هزینه را تجربه کنند.

با بروزرسانی و ایجاد بلاک چین‌های جدید، قابلیت‌های بیشتری در اتریوم فراهم شد.

وضعیت فعلی بلاک چین‌ها

در سال 2021، بازار DeFi به رشد خود ادامه داد و بازار NFT و Gamefi نیز تغییرات اساسی در اکوسیستم بلاک چین ایجاد کرد. در طول 6 ماه گذشته، سهم اتریوم از بازار بلاک چین (TVL) با 9 درصد کاهش، از 73 درصد به 64 درصد رسید. این نشان می‌دهد که بلاک چین‌های دیگر با سرعت رشد و توسعه قابل توجهی هستند و به طور مستمر در حال به دست آوردن سهم بزرگی از بازار اتریوم هستند. در مقابل، شبکه‌های بلاک چین بیشتر تمرکز خود را بر ساختار اکوسیستم خود دارند تا پروژه‌های زنجیره‌ای. وقتی که اکوسیستم بلاک چین شکل می‌گیرد، اثر متیو نمایان می‌شود، به این معنی که ثروت ثروتمندان بیشتر می‌شود و بزرگترین بخش از سهم بازار را در اختیار خود قرار می‌دهند. بنابراین، بلاک چین‌های برجسته بیش از 80 درصد از سهم بازار را به خود اختصاص می‌دهند.

رشد قیمت اتریوم از 10 دلار در دسامبر 2016 به حداکثر 4000 دلار در نوامبر 2021 نشانگر رونق آن است. برای ارزیابی یک بلاک چین جدید، پنج عامل مهم وجود دارد: کارایی، قیمت توکن، اکوسیستم بلاک چین، ابزارهای زنجیره‌ای و برنامه بلندمدت برای ساختاردهی اکوسیستم و مشوق‌ها. این عوامل اساسی هستند که در ارزیابی یک بلاک چین جدید باید مد نظر قرار گیرند.

کارایی

یکی از شاخص‌های مهم برای اندازه‌گیری عملکرد و ارزیابی یک بلاک چین جدید، کارایی در پردازش تراکنش‌ها است. تعداد تراکنش‌هایی که در هر ثانیه توسط شبکه پردازش می‌شود، به عنوان TPS (تراکنش در ثانیه) شناخته می‌شود. افزایش کارایی بلاک چین به معنای داشتن TPS بالاتر است. بسیاری از بلاک چین‌های جدید ادعا می‌کنند که دارای TPS بالایی هستند، اما در دنیای DeFi، یک “مثلث غیرممکن” وجود دارد، به این معنی که بالا بردن کارایی، حفظ امنیت و عدم تمرکز را دشوار می‌کند. به عنوان مثال، سولانا توانست نرخ انتقال (کارایی) را افزایش دهد، اما وقتی به حداکثر می‌رسد، شبکه ناپایدار می‌شود.

قیمت توکن

قیمت توکن نشانگر ارزشی است که کاربران به یک بلاک چین می‌دهند. قیمت توکن می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه تراکنش‌های کاربران داشته باشد. به عنوان مثال، قیمت سولانا (SOL) در سال 2021 با افزایش 143 برابری از 1.80 دلار به حداکثر 259 دلار رسید. قیمت توکن نیز از جمله عواملی است که در ارزیابی یک بلاک چین جدید مورد توجه قرار می‌گیرد.

اکوسیستم بلاک چین

اکوسیستم بلاک چین را می‌توان به عنوان یکی از عوامل اصلی در ارزیابی یک بلاک چین جدید معرفی کرد. توسعه یک اکوسیستم DeFi به سادگی اتفاق نمی‌افتد. در ارزیابی یک بلاک چین جدید، کامل بودن اکوسیستم بلاک چین از نظر تعداد و بخش‌های مختلف پروژه، بسیار مهم است.

تعداد پروژه‌ها

تعداد پروژه‌های موجود در هر بلاک چین تأثیر مستقیمی بر محبوبیت و اعتبار آن دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط Footprint Analytics، تنها 5 بلاک چین برتر از بین 10 بلاک چین برتر، بیش از 50 پروژه در زنجیره خود دارند. بلاک چین‌هایی که تعداد پروژه‌های کمتری دارند، نیازمند بررسی‌های بیشتری هستند. همچنین، بلاک چین‌هایی که تعداد پروژه‌های DeFi کمی دارند، پایداری نامشخصی دارند. به عنوان مثال، بلاک چین الروند فقط دارای یک پروژه DeFi است.

بخش‌های پروژه

تنوع در اکوسیستم بلاک چین، باعث ایجاد تعادل و پایداری در آن می‌شود و نقش کلیدی DEX در این مسئله را دارد. بلاک چین‌هایی که تنها بخش‌های محدودی از پروژه‌ها را در خود جای داده‌اند، به زیرساخت کافی در زنجیره برخوردار نیستند و بنابراین یک اکوسیستم غیرپایدار شکل می‌گیرد. فعالیت توسعه‌دهندگان، فعالیت پروژه‌های DeFi و همچنین سرعت راه‌اندازی پروژه‌ها نشانگر این است که بلاک چین قادر است توجه توسعه‌دهندگان را به خود جلب کند و برای استقرار پروژه‌ها مناسب باشد.

ابزارهای زنجیره‌ای

ساخت یک اکوسیستم زنجیره بلوکی، اهمیت بسیار زیادی به پل های متقابل زنجیره‌ای می‌دهد، زیرا این امکان را فراهم می‌کند که وجوه در زنجیره‌ها به راحتی جابجا شوند و کاربران دارایی‌های خود را به سادگی منتقل کنند. این در نتیجه به افزایش تراکنش‌های زنجیره‌ای کمک می‌کند.

برنامه بلندمدت برای ساخت و توسعه اکوسیستم و عوامل تحریک‌دهنده

ساختن یک اکوسیستم که نیازمند عملکرد بهتر، محیط توسعه دوستانه و تجربه کاربری عالی است، امری بسیار حائز اهمیت برای بلاک چین محسوب می‌شود. سازگاری می‌تواند به عنوان یک راه‌حل مناسب برای استقرار مستقیم پروژه‌ها در بلاک چین‌های جدید عمل کند. همچنین، بلاک چین‌هایی که پشتیبانی از پروژه‌های نوآورانه مانند NFT و GameFi را دارند، به طور گسترده‌تری مورد استقبال قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در سولانا، پروژه‌های NFT به طور کامل فعال بوده و ارزش تراکنش‌های آن به بیش از ۷۰۰ میلیون دلار رسیده است.

برای ایجاد انگیزه در این اکوسیستم، برنامه‌های تشویقی در بلاک چینها راه‌اندازی شده‌اند. این برنامه‌های تشویقی، با افزایش ارزش قفل شده (TVL) و توکن‌ها، منجر به جذب بیشتر توسعه‌دهندگان برای استقرار پروژه‌های زنجیره‌ای شده‌اند.

عوامل دیگری که برای ارزیابی کیفیت یک بلاک چین جدید باید در نظر گرفته شوند، عبارتند از:

• چشم انداز: بررسی چشم انداز بلندمدت پروژه و نوع تأثیری که بر بازار هدف خود خواهد گذاشت.
• محصول: بررسی محصول یا خدماتی که پروژه هدف آنهاست.
• فناوری و شبکه: بررسی پلتفرم و شبکه‌ای که محصول بر آن تکیه می‌کند، در صورت وجود.
• تیم: بررسی گروهی از افراد که عملیات پروژه را از همه جنبه‌ها دنبال می‌کنند.
• مشاوران: بررسی گروهی از افرادی که تیم را در تصمیم‌گیری، شبکه‌سازی و عملیات مقیاس‌پذیری پروژه حمایت می‌کنند.
• جامعه: بررسی گروه گسترده‌ای از افراد و شرکت‌هایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به پروژه کمک می‌کنند.
• طرح کسب و کار: بررسی طرح توسعه پروژه.
• ارزش بازار: بررسی وضعیت سرمایه‌گذاری در پروژه.

اولین روش برای ارزیابی کیفیت یک پروژه می‌تواند از طریق سایت‌های رتبه‌بندی اصلی به دست آید، می‌توان آن را با امتیازی که توسط همان سایت برای پروژه‌های دیگری که قبلاً شناخته شده‌اند صادر شده است، مقایسه کرد. با این حال، این سایت‌ها همیشه تمامی پروژه‌ها را پوشش نمی‌دهند و ممکن است ترجیح دهند به جنبه‌هایی که همواره با معیارهای ما همخوانی ندارند توجه کنند.