عناوینی که در این مقاله می خوانید
در هنگام راه‌اندازی بیتکوین، یکی از نوآوری‌های بارز آن، مکانیزم اجماع بود که در این ارز دیجیتال به کار گرفته شد. این مکانیزم به کاربران شبکه امکان می‌دهد توافق کنند و تراکنش‌ها را تأیید و اجرا کنند. در واقع، در حوزه رمزنگاری، تمام شبکه‌هایی که از فناوری بلاکچین استفاده میکنند، برای فعالیت خود نیاز به مکانیزم‌های اجماع دارند. یکی از مکانیزم‌های بسیار پرکاربرد، اثبات سهام است که در آن کاربران با مشارکت توکنهای بومی شبکه، در فرآیند فعالیت و همکاری در پروژه‌ها شرکت میکنند. این مکانیزم انواع مختلفی دارد که از نظر فنی با یکدیگر تفاوت دارند، مانند اثبات سهام وکالتی، اثبات سهام استیجاری و اثبات سهام مسترنود. در این مقاله، هدف ما ارائه مفهوم اثبات سهام استیجاری است که در پلتفرم Waves استفاده می‌شود.
مفهوم اثبات سهام استیجاری:
در پلتفرمهایی که از اثبات سهام (PoS) برای ایجاد اجماع استفاده میکنند، کاربران میبایست برخی از توکنهای بومی شبکه را به اشتراک بگذارند تا در این فرآیند شرکت کنند. به عنوان مثال، در اتریوم ۲، کاربر باید حداقل ۳۲ توکن اتریوم را در پلتفرم قفل کند تا به عنوان یک اعتبارسنجی عمل کند. البته، انجام این نقش در همه شبکه‌ها هزینه زیادی ندارد، اما شرکت در این فرآیند با هزینه بالا به امنیت شبکه کمک می‌کند.
با اجازه‌بخشیدن به کاربران برای اجاره سهام خود به سایر کاربران، اعتباردهنده، اثبات سهام استیجاری (LPoS) سعی در پیشی گرفتن از مدل سنتی اثبات سهام (PoS) دارد. این مکانیزم با افزایش ظرفیت اعتبارسنجی برای ایجاد بلاک‌های جدید به دست می‌آید. در این روش، اجاره‌دهنده بخشی از کارمزد معامله را دریافت می‌کند که به طلبکار پرداخت می‌شود. در واقع، اثبات سهام یک رویکرد نوین برای اشتراک‌گذاری بیشتر کاربران در عملیات بلاکچین است و در نهایت منجر به کاهش تمرکز قدرت می‌شود.
روش کار اثبات سهام استیجاری به شرح زیر است:
برای اجاره یک ارز دیجیتال در این فرآیند، کاربر ابتدا باید یک تراکنش اجاره ایجاد کند. در این تراکنش، آدرس گره مقصد، مبلغ توکن و مدت اجاره مشخص می‌شود. در این فرآیند، دارنده ارز دیجیتال بومی شبکه کنترل کاملی بر دارایی‌های خود دارد و آن‌ها را حفظ می‌کند. بنابراین، مبلغ اجاره شده ارز دیجیتال از کیف پول اجاره‌دهنده خارج نمی‌شود، بلکه تا زمان لغو اجاره، قفل شده و غیرقابل استفاده است.
فرآیند اثبات سهام استیجاری وجود گره‌هایی را مشتاق به دریافت کمک از کاربران می‌کند. این به این معناست که گره‌هایی که دارای ارز دیجیتال بیشتری هستند، احتمال اعتبارسنجی و البته دریافت کارمزد بالاتری را نیز دارند. به علاوه، مستاجران نیز بخشی از پاداش را دریافت میکنند. پس از برنده شدن یک گره، تراکنش‌های معلق در یک بلاک جمع‌آوری می‌شوند و سپس کارمزد تراکنش به گره برنده اختصاص داده می‌شود. اپراتورها نیز بخشی از درآمد گره را پس از دریافت آن بین موجر خود توزیع میکنند. بنابراین، موجر بر اساس مبلغ اجاره دریافتی، پاداشی را دریافت می‌کند.
اثبات سهام استیجاری یکی از فرآیندهای استفاده شده در شبکه Waves نیز می‌باشد.
شبکه Waves در سال 2016 با انجام یک پیشنهاد عمومی اولیه (ICO) راه‌اندازی شد و موفق به جمع‌آوری 30,000 بیتکوین به ارزش تقریبی 16 میلیون دلار در آن زمان شد. این پروژه یک اکوسیستم بلاکچین کامل را برای استفاده در فرآیندهای معاملاتی با یک جعبه ابزار جامع که نیازهای مختلف را پوشش می‌دهد، توسعه داده است.
شبکه Waves ویژگی‌های بسیاری دارد، از جمله قابلیت آسانی در ایجاد توکنهای سفارشی، قراردادهای هوشمند ساده، معاملات همتا به همتا در صرافی غیرمتمرکز داخلی (DEX)، و روش‌های امن و راحت برای تعامل با dApps و خدمات وب از طریق افزونه مرورگر Waves Keeper.
از ابتدای خود، پلتفرم Waves شناخت کرد که مقیاس‌پذیری و بهبود عملکرد بلاکچین اهداف مهمی هستند. بنابراین، این پلتفرم به توسعه فناوری‌های مورد نیاز برای رفع محدودیت‌های موجود در بلاکچین‌ها تمرکز کرده است. به عنوان مثال، بیتکوین امنیت بالایی دارد، اما سرعت پردازشی نسبتاً کندی دارد و تنها می‌تواند حدود 7 تراکنش در ثانیه (TPS) را پردازش کند. به همین دلیل، بیتکوین برای استفاده روزمره کارآمد نیست و نیاز به راه‌حل‌های خارجی مانند شبکه Lightning برای بهبود عملکرد دارد. وضعیت اتریوم نیز مشابه است و این شبکه نیز به راه‌حل‌های لایه دو برای بهبود مقیاس‌پذیری نیاز دارد.
پلتفرم Waves رویکردی متفاوت را اتخاذ کرده و در ابتدا بر مقیاس‌پذیری بالای زنجیره اصلی تمرکز می‌کند تا نیازی به برنامه‌های کاربردی سطح دوم نباشد.
الگوریتم اجماع اولیه در شبکه Waves بر اساس اثبات سهام ساده عمل می‌کند. پس از انجام ICO، 100 میلیون توکن WAVES توزیع شد و به همین ترتیب، عرضه ثابت باقی ماند. مانند سکه‌های استخراج شده با الگوریتم اثبات کار، هیچ تورمی وجود ندارد. بنابراین، اعتبارسنجی بلاک‌های شبکه Waves (که معمولاً به عنوان ماینرها شناخته می‌شوند) هزینه تراکنش‌ها را برای پردازش بلاک‌ها دریافت میکنند، اما هیچ پاداش بلاکی به صورت تنها پرداخت نمی‌شود.
سیستم اثبات سهام استیجاری در ماه مه ۲۰۱۷ به صورت کامل راه‌اندازی شد و به کاربران سرویس گیرنده Waves Lite که گره‌های کامل را اجرا نمی‌کردند، اجازه می‌داد توکنهای WAVES خود را به گره‌های استخراج اجاره دهند. توکنهای اجاره شده در حساب کاربر قفل می‌شدند و قابل انتقال یا مبادله نبودند. با این حال، توکن‌ها کنترل کامل حساب را حفظ می‌کردند و اجاره‌ها در هر زمان قابل لغو بودند. به دلیل هزینه‌های فنی مرتبط با بهره‌برداری از یک گره ماینینگ و نیاز به بودن آنلاین در طول ۲۴ ساعت، تنها یک بخش نسبتاً کوچک از جامعه Waves گره‌ها را اجرا می‌کردند.
درباره وضعیت آینده اثبات سهام استیجاری،
اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. با این حال، این سیستم همچنان به کاربران این امکان را می‌دهد توکنهای WAVES خود را به گره‌های استخراج اجاره داده و از آن بهره ببرند. همچنین، با توجه به مزایای اقتصادی و عملکرد شبکه Waves، احتمالاً استفاده از این سیستم در آینده نیز ادامه خواهد داشت.
استفاده از فناوری اثبات سهام استیجاری در شبکه Waves به اثبات اثربخشی الگوریتم اجماع در صنعت کریپتو کمک کرده است. این مدل اجماع به کاربران بدون تخصص فنی امکان می‌دهد به امنیت شبکه Waves کمک کنند و توکنهای خود را به گره‌های کامل اجاره دهند، در حالی که هنوز کنترل کامل بر آن‌ها دارند. علاوه بر این، با استفاده از Waves-NG، توانایی انجام ۱۰۰ تراکنش در ثانیه در شبکه Waves فعال شده است که در مقایسه با بسیاری از بلاکچین‌ها، مقیاس‌پذیری بیشتری دارد. همچنین، هزینه‌ها نیز کمتر است زیرا نیازی به پرداخت پاداش بلاک به ماینرها برای تأمین هزینه‌های بالای برق و سخت‌افزار گرانقیمت وجود ندارد.
بنابراین، با توجه به عملکرد موفق شبکه Waves، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از اثبات سهام می‌تواند به مقیاس‌بندی بسیاری از بلاکچین‌ها در صورت استفاده صحیح واقع شود.
یک رویکرد جدید برای اجماع در شبکه Waves به نام Waves-NG در دسامبر ۲۰۱۷ معرفی شد. این پروتکل بر اساس ایده بیتکوین-NG است که توسط پروفسور Emin Gün Sirer ارائه شده است. در پروتکل اصلی بیتکوین، هر ماینر بر اساس بلاک‌های گذشته به عنوان ورودی درنظر گرفته می‌شود. پس از افزودن یک بلاک به زنجیره بلاک، ماینرها با یکدیگر رقابت میکنند تا یک هش معتبر برای بلاک بعدی بر اساس وضعیت فعلی زنجیره بلاک پیدا کنند. در همین حال، تراکنش‌های جدید به صورت معلق در ممپول قرار می‌گیرند و منتظر جمع‌آوری و تأیید توسط یک ماینر هستند.
اگرچه هر دو پروتکل بیتکوین و بیتکوین-NG به عنوان سیستم‌های تحمل‌کننده خطای بیزانسی (BFT) در نظر گرفته می‌شوند، اما بیتکوین-NG که در سال ۲۰۱۵ پیشنهاد شد، به عنوان یک جایگزین با مقیاس‌پذیری بر اساس مکانیزم کاری متفاوت مطرح شد. در سیستم بیتکوین-NG، ماینر بعدی از قبل انتخاب می‌شود و یک بلاک کلید خالی (empty key block) ایجاد می‌کند که در نهایت به زنجیره بلاک اضافه می‌شود. به این بلاک اصلی، بلاک‌های کوچکی به نام میکروبلاک‌ها (microblocks) اضافه می‌شوند. می‌توان این را مثل اضافه کردن چند کیسه خرید (میکروبلاک) به یک سبد خرید (کلید بلاک) در نظر گرفت، قبل از آنکه محتویات سبد خرید در نهایت در صندوق پرداخت پرداخت شوند (به زنجیره بلاک اضافه شده باشند). این به این معناست که تراکنش‌ها می‌توانند در چند ثانیه به زنجیره بلاک اضافه شوند و تنها تأخیر واقعی آن تأخیر شبکه است. Waves این ایده را بهبود داده و با توسعه پروتکل Waves-NG، اولین استفاده واقعی از ایده بیتکوین-NG در یک بلاکچین عمومی را به ارمغان آورده است.
نظرات کاربران