همه چیز در مورد استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز (DERP)

در بازار ارز دیجیتال، اهمیت صنعت بیمه نسبت به بازار سنتی چند برابر بیشتر است، زیرا ریسک‌ها و نوسانات در این بازار بیشتر است. با توجه به روحیه ریسک‌پذیری بیشتر برخی از سرمایه‌گذاران در ارزهای دیجیتال، صنعت بیمه هنوز نتوانسته است به طور کامل کارایی و پتانسیل خود را در بازار ارز دیجیتال به ارمغان بیاورد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز بپردازیم.

استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز (DERP)

یک نوع استخر بیمه کوچک است که به عنوان تأمین کننده سرمایه برای استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز (Decentralized Reinsurance Pool) عمل می‌کند. هدف این استخرها از انجام فعالیت بیمه‌ای، متعادل‌سازی خسارات و کاهش ابهامات است. با بیمه کردن مستقیم استخرهای بیمه خود، استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز تلاش می‌کنند تا قدرت پرداخت خود را تقویت کنند. با شرکت استخرهای بیمه در استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز و تأمین سرمایه، اعتبار عمومی این استخرها افزایش می‌یابد. در صورتی که چالش‌های عملکرد مرتبط با DERPها حل شود، این استخرها می‌توانند بازارهای سنتی را در بازارهای کریپتو بدون محدودیتی برای طبیعت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال، به تکامل و کارایی برسانند.

در دنیای ارزهای دیجیتال

بیمه به دلیل افزایش خطراتی مانند کلاهبرداری، هک و بحران‌های اقتصادی، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. با این حال، استفاده از بیمه در بازار ارزهای دیجیتال، با وجود اهمیت بیمه و نیاز بازار به این صنعت، بسیار محدود است. بیشتر پروتکل‌های بیمه تنها ریسک‌های مرتبط با هک و قراردادهای هوشمند را بیمه می‌کنند. البته، تعدادی از پروتکل‌ها قادر به بیمه کردن رویدادهای مالی نیز هستند. استفاده محدود از بیمه در بازار کریپتو به دلیل فقدان قوانین و مقررات، عدم وجود بیمه اتکایی و عدم وجود مسئولان متخصص در صنعت بیمه است.

استخرهای بیمه در بازار ارزهای دیجیتال در وضعیت فعلی با دو گزینه روبرو هستند:

گزینه اول، استخرهای بیمه را به صورت ۱۰۰% وثیقه‌ای تعریف می‌کند. این به معنای کاهش مقیاس پذیری پروتکل و استفاده ناکارآمد از سرمایه است. به عبارت دیگر، برای پرداخت خسارت‌ها و تأمین سرمایه، نیاز به وجود سرمایه بسیار زیادی است که می‌تواند محدودیت‌ها و مشکلاتی را به همراه داشته باشد.

گزینه دوم، استخرهای بیمه را به صورت تا حد کم وثیقه‌ای تعریف می‌کند. در این حالت، سرمایه به صورت کارآمد استفاده می‌شود، اما دو مشکل جدید به وجود می‌آید:

مصرف‌کنندگان قادر به ارزیابی میزان خطرپذیری استخرهای بیمه نیستند. به عبارت دیگر، نمی‌توانند تشخیص دهند که استخرهای بیمه مسئولیت‌پذیری کافی دارند یا خیر. این باعث می‌شود که استخرهای مسئولیت‌پذیر از رقابت خارج شده و استخرهای بی‌مسئولیت بیشترین ریسک را به عهده می‌گیرند.

حتی در صورت مسئولیت‌پذیر بودن استخرهای بیمه، احتمال بروز بحران و عدم توانایی در پشتیبانی وجود دارد. در صنعت بیمه در امور مالی سنتی، این مشکلات با انتخاب گزینه دوم و اضافه کردن دو لایه دفاعی زیر برطرف می‌شوند:

بیمه‌گذاران موظف به رعایت قوانین کشور هستند، بنابراین مصرف‌کنندگان می‌دانند که تمام شرکت‌های بیمه قابل اعتماد و معتبر هستند.

بیمه‌گرها در صورت بروز بحران‌های غیرمنتظره، از بیمه‌های اتکایی برای جبران خسارت‌های خود استفاده می‌کنند.

در کل، استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز می‌توانند در صنعت بیمه ارز دیجیتال کاربردهای متنوعی داشته باشند.

یکی از راهکارهای مؤثر برای حل مشکلات بیمه در حوزه ارز دیجیتال

استفاده از استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز است. استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز قادر است به تعیین استانداردهای واضحی برای ریسک‌های مربوط به بیمه‌گران و مشتریان خود بپردازد. علاوه بر این، این نوع استخرهای بیمه می‌توانند به مدیریت استخرهای بیمه زیرمجموعه خود و تأمین سرمایه آن‌ها نیز بپردازند.

به عنوان مثال، در صورتی که یک استخر بیمه جدید قصد پیوستن به یک شبکه اتکایی غیرمتمرکز داشته باشد، سایر استخرهای بیمه عضو این شبکه اقدام به بررسی دقیق استخر جدید می‌کنند. سپس با توجه به میزان ریسک قابل قبول در استخر جدید و همبستگی آن با استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز، به مشورت‌های لازم می‌پردازند. در هنگام پیوستن استخر جدید به استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز، می‌توان از سرمایه اضطراری که به کاربران پرداخت شده استفاده کرد.

با وجود این مکانیسم، استخرهای بیمه اصلی کمتر نیاز به وثیقه قرار می‌گیرند و مشکلات مربوط به آسیب‌پذیری‌های مالی و مشتریان نیز حل می‌شود. استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز تا حدودی مشکلات مربوط به پشتیبانی و اطمینان را نیز برطرف کرده است. در این مدل، مسئولیت ارزیابی میزان ریسک قابل قبول یک استخر بیمه از سمت مشتری به سایر استخرهای بیمه منتقل می‌شود. مشتریان با بررسی عضویت یک استخر در یک DERP معتبر، توانایی ریسک‌پذیری آن استخر بیمه را ارزیابی می‌کنند. استخرهای عضو DERP اقدام به ارزیابی دقیق استخر جدید با جزئیات کامل می‌کنند و بر اساس میزان ریسک، حق بیمه را تعیین می‌کنند. این فرآیند باعث می‌شود استخرهای بی‌مسئولیت کمتر ریسک بپذیرند و استخرهای مسئولیت‌پذیر پاداش بیشتری دریافت کنند.

علاوه بر این، در این مدل، استفاده از استانداردهای خصوصی به جای استانداردهای عمومی مورد توجه قرار می‌گیرد.

استانداردهای خصوصی (DERP) به جای استانداردهای عمومی که برای شرکت‌های بیمه سنتی به وسیله قانون‌گذاران تعیین می‌شوند، در بیمه‌های اتکایی غیرمتمرکز (DeFi Insurance) استفاده می‌شوند.

در اینجا سه ایراد اصلی مرتبط با جایگزینی استانداردها وجود دارد که در زیر به بررسی آنها می‌پردازیم:

• ارزیابی ریسک و مسئولیت‌پذیری: در مورد استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز، احتمال وجود نقصان در ارزیابی میزان ریسک قابل قبول سایر استخرهای بیمه و یا میزان مسئولیت‌پذیری کافی در این زمینه وجود دارد. اگرچه این استخرها مسئولیت ضررهای یکدیگر را برعهده دارند و انگیزه منطقی برای عملکرد بهتر دارند، اما هنوز احتمال وجود نقصان در فرآیند ارزیابی وجود دارد.
• تأثیر قدرت و تعیین حق بیمه: مدیران استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز معتبر ممکن است از قدرت خود برای محدود کردن فعالیت استخرهای بیمه رقیب استفاده کنند یا حق بیمه بالاتری را برای آن‌ها تعیین کنند. اگرچه با استفاده از فرآیندهای انتخاب شفاف و بازارهای رقابتی، می‌توان به حدودی از تأثیر این مشکل جلوگیری کرد، اما هنوز احتمال وقوع آن وجود دارد.
• کیفیت پشتیبانی برای مشتریان: ارزیابی کیفیت پشتیبانی برای مشتریان در این مدل آسانتر است، اما مشتریان باید با دقت بسیاری کیفیت DERP ها را ارزیابی کنند و هنوز احتمال گمراهی آن‌ها وجود دارد.

استفاده از استانداردهای خصوصی در مقایسه با استانداردهای عمومی برای بیمه‌های اتکایی غیرمتمرکز، مزایایی مانند کاهش ریسک ناشی از قوانین انحصاری را به همراه دارد. با این حال، لازم به ذکر است که در مورد بیمه‌های ارز دیجیتال، استانداردهایی توسط قانون‌گذاران تعیین نشده است و این مقایسه فقط بر اساس فرضیه‌ای است.

مشکلات و چالش‌های استخر بیمه اتکایی غیرمتمرکز عبارتند از:

1. اعتبار و شهرت: استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز باید برای جذب توجه و اعتماد مشتریان، اعتبار و شهرت خوبی داشته باشند. این پروتکل‌ها باید با چالش‌های مرتبط با مراحل اولیه کار خود مقابله کنند. همچنین، پس از کسب اعتبار، نیز با مشکلات دیگری مواجه خواهند شد، مانند افزایش میزان ریسک پذیری یا ترک استخرهای بیمه DERP.
2. تعامل با تیم‌های موسس: برخلاف بیمه‌های سنتی که با کاربران خرد تعامل می‌کنند، استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز باید به طور فعال با تیم‌های موسس استخرهای بیمه در تعامل باشند. این نیاز به همکاری و تعامل بیشتر با تیم‌های موسس را الزامی می‌کند.
3. تنظیم حق بیمه: استخرهای بیمه اتکایی غیرمتمرکز باید سطح ریسک پذیری خود را پس از ورود و پرداخت حق بیمه تعیین کنند. در نتیجه، استانداردهای خصوصی DERP باید به صورت پویا و از طریق مکانیسم‌های مشخص، تنظیم حق بیمه را انجام دهند. در غیر این صورت، استخرهای بیمه در معرض ریسک‌های احتمالی قرار خواهند گرفت.