عناوینی که در این مقاله می خوانید
واش تریدینگ (Wash Trading) به فروشی اشاره دارد که در آن معامله‌گر یک دارایی را می‌فروشد و سپس تقریباً همزمان با آن، آن را بازخرید میکند. این عملیات می‌تواند برای تلاش در دستکاری بازار استفاده شود. سرمایه‌گذارانی که تلاش می‌کنند بر روی قیمت یا فعالیت تجاری تأثیر بگذارند، به صورت خودکار دارایی را خریداری و فروش می‌کنند. افراد یا سازمان‌های مختلف با انگیزه‌های متفاوتی به واش تریدینگ می‌پردازند، و در زیر به سه مورد از مهمترین آنها اشاره می‌کنیم.
- تشویق فعالیت خرید برای افزایش قیمت‌ها: در این حالت، شخص یا سازمان سعی میکند با انجام معاملات خرید، قیمت دارایی را افزایش داده و سایر معامله‌گران را به خرید تشویق کند.
- ترویج فروش به قیمت‌های پایین‌تر: در این مورد، هدف از واش تریدینگ ترویج فروش دارایی به قیمت‌های پایین‌تر است؛ این امر می‌تواند برای بهره‌برداری از قیمت‌های پایین و خرید ارزان‌تر در آینده استفاده شود.
- کسر مالیات: برخی سازمان‌ها یا افراد، با هدف کاهش مالیات، دارایی را به قیمت پایین‌تری می‌فروشند و سپس آن را بازخرید می‌کنند.
اگرچه تعداد کمی از معامله‌گران، شرکت‌ها و حساب‌های مختلف ممکن است معاملات واش تریدینگ را انجام دهند، اما انگیزه آنها یکسان است؛ به عبارت دیگر، هدف اصلی واش تریدینگ گمراه کردن و افزایش درک نسبت به قیمت و حجم دارایی معامله شده است.
واش تریدینگ به چه صورت عمل میکند؟
به طور ساده، واش تریدینگ به سرمایهگذاری اشاره دارد که در آن یک دارایی را همزمان خریداری و فروش میکند. با این حال، تجارت شستشوی واقعی بر اساس قصد سرمایهگذار معنای گستردهتری دارد. بنابراین، معمولاً برای تشخیص شستشو، دو شرط وجود دارد:
شرط اول، نیت است. یک معامله‌گر شستشو باید استراتژی خاصی برای خرید و فروش دارایی از طریق این روش داشته باشد. زیرا هدف اصلی پولشویی، فریب دادن است، بنابراین برای انتقال اطلاعات نادرست نیاز به چندین حساب کاربری وجود دارد. به عبارت دیگر، یک معامله‌گر یا شرکت با یک دارایی معامله میکند، اما از حساب‌های متفاوتی استفاده میکند تا قیمت تغییر کند یا حجم معاملات افزایش یابد. در واقع، یک معامله‌گر شستشو دارایی را از یک حساب به حساب دیگر می‌فروشد.
شرط دوم، نتیجه است. نتیجه یک معامله شستشو باید نشان دهد که معامله‌گر همان دارایی را با استفاده از حساب‌های مشابه یا دارای مالکیت مشترک خریداری و فروش میکند. یک روش برای تشخیص اینکه آیا واش تریدینگ در حال انجام است یا خیر، بررسی وضعیت مالی سرمایهگذار است. اگر معامله موقعیت کلی سرمایهگذار را تغییر ندهد یا او را در معرض ریسک بازار قرار ندهد، می‌توان آن را یک شستشو در نظر گرفت.
بازارسازی یعنی چه؟
بازارسازی به فروش و خرید همزمان یک مقدار ثابت از دارایی در مکان‌های مختلف اشاره دارد. به عنوان مثال، یک بازارساز بیتکوین ممکن است به یک معامله‌گر پیشنهاد دهد که با قیمت 49,300 دلار در یک صرافی بیتکوین را خریداری کند. سپس، زمانی که سرمایهگذار تصمیم به خرید 0.01 بیتکوین ارائه شده توسط بازارساز را می‌گیرد، به سرعت 0.01 بیتکوین را با قیمت 49,200 دلار از یک صرافی دیگر خریداری میکند. بازارساز در بازار باقی می‌ماند و از تفاوت قیمت بیتکوین سود می‌برد.
تفاوت بین واش تریدینگ و بازارسازی چیست؟
به ظاهر، واش تریدینگ و بازارسازی ممکن است به یکدیگر شبیه به نظر برسند، اما تفاوت‌هایی وجود دارد: تفاوت اصلی بین بازارسازی و واش تریدینگ در قصد آنها است. بازارسازی به منظور فراهم کردن دارایی‌ها برای خرید و فروش سایر سرمایه‌گذاران عمل میکند. بنابراین، سایر سرمایه‌گذاران نیز در معاملات بازارسازی شرکت می‌کنند. بازارساز امکان خریداری ارزهای دیجیتال توسط افراد ناشناس را فراهم میکند.
واش تریدینگ در زمانی رخ می‌دهد که فقط “طرفین” معامله حساب‌های دارای مالکیت مشترک داشته باشند. یک معامله‌گر شستشو از حساب‌های متقابل برای تبدیل شدن به یکی از “طرفین” معامله استفاده میکند. به این ترتیب، یک معامله‌گر شستشو با خودش یا با دوستانش معامله میکند و نه با سایر معامله‌گران بازار. در نتیجه، هیچ منفعت فوری به جز گمراه کردن دیگران درباره قیمت یا حجم دارایی مالی وجود ندارد.
معامله شستشوی NFT یعنی چه؟
معامله شستشوی NFT به معنای انجام معاملات جعلی و تقلبی بر روی توکن‌های غیرقابل تفویض (NFT) است. در این نوع معاملات، افراد تلاش می‌کنند با ساختن توکن‌های جعلی یا تقلبی، به نظر می‌رسانند که این توکن‌ها اصلی و ارزشمند هستند و با قیمت بالا به فروش می‌رسند. این عملیات تقلبی و غیرقانونی است و به هدف کسب سود زودهنگام از سرمایه‌گذاران ناشناس انجام می‌شود.
برای معامله شستشوی NFT، افراد معمولاً یک پروژه NFT واقعی را انتخاب می‌کنند و سعی می‌کنند نسخه‌های تقلبی و همانند آن را ایجاد کنند. سپس این توکن‌های تقلبی را در بازارهای NFT با قیمت بالا به فروش می‌رسانند و سعی می‌کنند سرمایه‌گذاران را به خرید آنها وادار کنند. اینجاست که افراد متقلب سود زودهنگام خود را کسب می‌کنند، در حالی که سرمایه‌گذاران بی‌ارزشی را خریداری کرده‌اند.
معامله شستشوی NFT یک مسئله جدی است و به وسیله بررسی دقیق و شناسایی توکن‌های اصلی و قابل اعتماد می‌توان از آن جلوگیری کرد. از طریق استفاده از بازارها و پلتفرم‌های معتبر و اعتمادسازی هویت و اصالت توکن‌ها، ممکن است بتوان از این نوع معاملات تقلبی و مضر جلوگیری کرد.
در دنیای کریپتو، NFT یا توکن غیرقابل تفویض، یک واحد دیجیتالی است که اطلاعات مربوط به مالکیت و سایر جزئیات آن در بلاکچین ذخیره می‌شود. تعداد NFTها روز به روز در حال افزایش است و به همین دلیل بازار قوی‌ای برای معاملات این توکن‌ها وجود دارد. اگر شما یک خالق NFT هستید، باید راهی برای جلب توجه و تبلیغ NFT خود پیدا کنید تا مردم بتوانند این توکن را از شما خریداری کنند و شما نیز به صورت مالی از آن استفاده کنید. به همین دلیل، فعالیت معامله‌گران شستشوی NFT به وجود آمده است.
یک معامله‌گر شستشو، NFTهای خود را خرید و فروش میکند تا حجم و قیمت‌های مصنوعی ایجاد کند و سود کسب کند. این معامله‌گر قدرت تعیین قیمت خرید و فروش NFT را در اختیار دارد و می‌تواند توکن‌ها را با قیمتی بالاتر از ارزش واقعی آنها خریداری کند. این رفتار می‌تواند بارها تکرار شود و در نتیجه، سایر افراد خارج از پروژه که فعالیت‌های این معامله‌گر را مشاهده می‌کنند، ممکن است تصمیم به خرید NFT بگیرند. زمانی که NFT به یک خریدار واقعی فروخته می‌شود، سازنده NFT به عنوان فروشنده سود ناشی از این تفاوت قیمت را به دست می‌آورد.
باید توجه داشت که فعالیت معامله‌گران شستشوی NFT قانونی نیست. در حقیقت، قوانین بورس کالا معاملات پولشویی را ممنوع کرده است. قبل از تصویب این قانون، معامله‌گران اغلب از معاملات شستشوی NFT به منظور تحریف بازارها و قیمت سهام استفاده می‌کردند. همچنین، کمیسیون معاملات آتی کالا نیز قوانینی را برای جلوگیری از فعالیت‌های شستشوی NFT وضع کرده است و این شامل دستورالعمل‌هایی است که کارگزاران را از کسب سود از طریق فعالیت‌های تجارت شستشویی منع میکند.
استخراج اطلاعات مالیاتی در مورد واش تریدینگ در بازارهای کریپتو با چالش‌های خاصی روبرو است. IRS همچنین قوانینی در این زمینه دارد که سرمایه‌گذاران را از کسر زیان سرمایه در مالیات بر فروش شستشو (از فروش یا تجارت اوراق بهادار) منع میکند. به عنوان مثال، معامله‌گرانی که از معاملات سهام برای اجتناب از پرداخت مالیات استفاده می‌کنند، هنوز بدهکار هستند. با این حال، تنظیم چنین تراکنش‌هایی هنوز در صنعت کریپتو رایج نیست.
در مورد بازارهای کریپتو، باید توجه داشت که کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) علاقه‌مندی به ارزهای دیجیتال نشان داده است. با این تفسیر، NFTها اوراق بهادار محسوب نمی‌شوند زیرا قابل معامله نیستند و خارج از محدوده نظارت SEC قرار دارند. همچنین، IRS با ارزهای دیجیتال به عنوان دارایی رفتار میکند و نه به عنوان اوراق بهادار. با این حال، تا زمانی که تنظیم کنندگان تعیین کنند چه کسی صلاحیت تنظیم ارزهای دیجیتال را دارد، خطر معاملات سریع وجود دارد و به همین دلیل داده‌های قیمت و حجم ممکن است تا حدی گمراه‌کننده باشند.
واش تریدینگ در بازارهای کوچک و جدید نسبت به بازارهای بزرگ رایج است زیرا در بازارهای کوچک راحت‌تر می‌تواند تاثیرگذاری کند. همچنین، ارزهای جدیدی که به بازار اضافه می‌شوند، تاریخچه قیمت یا حجمی ندارند. به همین دلیل، توسعه‌دهندگان یا سایر افراد در پروژه ممکن است برای گمراه کردن شرکت‌کنندگان در مورد ارزش واقعی ارز رمزپایه، معاملات را شستشو دهند.
در نهایت، بسیاری از NFTها کمترین حجم معاملات یا علاقه‌ای به خود ندارند. این به این معنی است که دارندگان NFT می‌توانند به راحتی در تجارت شستشویی وارد شوند و خریداران ناآگاه را برای خرید NFT با قیمت‌های بالا تحریک کنند. بهترین راه برای مقابله با Wash Trading، اجتناب از پروژه‌های جدید، ارزهای دیجیتال با حجم کم و NFT است.
برای جلوگیری از تبدیل شدن به قربانی معامله شستشو، به ارزهای دیجیتال معتبرتر و با حجم بالاتر تمرکز کنید. هرچه بازار بزرگتر باشد، سرمایه بیشتری برای دستکاری بازار به منظور جلب سود متقاضیان نیاز است. همانطور که می‌توانید تصور کنید، انجام این کار در بازارهای بزرگی مانند بیتکوین یا اتریوم با ارزش صدها میلیارد دلار بسیار سخت است.
هرچه ارزش بازار کریپتو بزرگتر باشد، تعداد معاملات بیشتری انجام می‌شود که بهبود قابل توجهی در کشف قیمت ایجاد میکند. به عنوان مثال، اگر یک صرافی اجازه Wash Trading را بدهد، اربیتراژورها قدرت تسویه تفاوت قیمت را با سایر صرافی‌ها را دارند.
نظرات کاربران