راهکارهای مختلف معامله راحت تر در ارز دیجیتال

معامله در ارزهای دیجیتال راه‌های مختلفی دارد که می‌توان با استفاده از آنها معاملات را باز کرد. بین این روش‌ها می‌توان به مارکت اوردر، لیمیت اوردر و استاپ لیمیت اشاره کرد. این روش‌ها به شما امکان می‌دهند بر روی نحوه اجرای معاملات توسط کارگزار دقت بیشتری داشته باشید. به طور ساده، می‌توان گفت که استفاده از این انواع سفارش‌ها منجر به بهبود دقت و کیفیت معاملات شما می‌شود. اما چه تفاوتی بین این سه روش وجود دارد و هرکدام برای چه موردی مناسب است؟ در ادامه، به معرفی این روش‌های مختلف بازکردن معامله در ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

اوردرگذاری (Ordering):

قبل از بحث درباره روش‌های مختلف باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال، بهتر است درباره خود کلمه “اوردرگذاری” صحبت کنیم. اگر در حوزه معاملات فعالیت می‌کنید، حتماً این کلمه را شنیده‌اید. با بررسی اجزای این کلمه، می‌توان معنای آن را متوجه شد. این کلمه از دو بخش “اوردر” و “گذاری” تشکیل شده است. در زبان انگلیسی، “اوردر” به معنای “سفارش” است. در اصطلاحات معاملاتی، معنای ساده‌ای که به این کلمه داده می‌شود، ثبت یک سفارش است. به عبارت دیگر، کاربر قصد خرید یا فروش یک ارز دیجیتال خاص را با مقدار مشخصی دارد و نوع ارز دیجیتال، نرخ مبادله و حجم ارز دیجیتال قابل معامله در صرافی را تعیین و ثبت می‌کند.

مارکت اوردر یا سفارش با قیمت بازار (Market Order)،

یکی از ساده‌ترین روش‌های باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال است که به سرعت بالاترین اجرا را دارد. در این روش، سفارش بر اساس قیمت فعلی بازار یا سفارش بازار ثبت می‌شود. در این روش، معامله‌گر هیچ تأثیری در تعیین نرخ خرید و فروش ارز دیجیتال ندارد. با توجه به سهولت اجرا و عدم نیاز به تحلیل دقیق نمودار قیمت، این روش به طور کلی برای کاربران تازه‌کار توصیه می‌شود.

با این حال، باید توجه داشت که در این روش، معامله‌گر قادر به تعیین نرخ ارز نیست و ممکن است معامله با اختلاف قیمت زیادی نسبت به قیمت مورد نظر خود انجام شود. این یکی از معایب این روش زمان بندی قیمت در بازار است. اما مزیت اصلی این روش سرعت اجرای آن است. قیمت یک ارز دیجیتال در بازار توسط کاربران تعیین می‌شود و به همین دلیل، بازار همیشه به سمت قیمت‌هایی حرکت می‌کند که بیشترین سفارش با آن قیمت‌ها در آن ثبت شده است. به عبارت دیگر، قیمت لحظه‌ای بازار معمولاً بیشترین حجم و حرکت را دارد که نتیجه آن سرعت بالای اجرای سفارش‌ها با قیمت بازار است.

روشی دیگر برای باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال، استفاده از سفارش بازار (Market Order) است. در این روش، کاربر به جای تعیین قیمت خاصی برای معامله، سفارش خود را بر اساس قیمت فعلی بازار ثبت می‌کند. این به این معنی است که معامله‌گر هیچ تعیین نرخ خرید یا فروشی ندارد و سفارش او بر اساس قیمت لحظه‌ای بازار اجرا می‌شود. این روش به عنوان یک روش سریع و ساده شناخته می‌شود و برای کاربرانی که تازه وارد حوزه معاملات ارزهای دیجیتال هستند توصیه می‌شود.

برای قرار دادن سفارش بازار، کاربر باید به بخش معاملات یا خرید و فروش آنی در صرافی مربوطه مراجعه کند. در این بخش، معمولاً چندین الگوی سفارش بازار وجود دارد که کاربر می‌تواند بر اساس نیاز خود یکی از آن‌ها را انتخاب کند و سفارش خود را ثبت کند.

اطلاعاتی که کاربر باید وارد کند عبارتند از:

• انتخاب نوع ارز دیجیتالی که قصد مبادله آن را دارد
• تعیین مقدار ارز پایه که قصد معامله با آن را دارد

با تنظیم این دو مقدار و انتخاب گزینه خرید یا فروش، سفارش کاربر ثبت شده و به صورت آنی اجرا می‌شود. در این روش، قیمت اجرای معامله توسط بازار تعیین می‌شود و به دلیل اینکه بازار همواره به سمت قیمت‌هایی حرکت می‌کند که بیشترین سفارش با آن‌ها در آن ثبت شده است، سفارش بازار به سرعت بالایی اجرا می‌شود.

برای داشتن سطح دقیق‌تری در خرید و فروش ارز دیجیتال

می‌توان از روش لیمیت اوردر یا سفارش با قیمت مشخص استفاده کرد. این روش یکی از روش‌های مختلف برای باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال است. در این روش، معامله‌گر می‌تواند قیمت دقیق و مشخصی را که به عنوان نرخ معاملاتی دارایی خود می‌خواهد، ثبت کند. این روش نسبت به روش قبلی نیاز به تحلیل نمودار قیمت بیشتری دارد، زیرا معامله‌گر باید پیش‌بینی خوبی از آینده نمودار قیمت داشته باشد تا بتواند ارز دیجیتال خود را با بهترین قیمت (بیشترین سود و کمترین ریسک ضرر) خریداری یا فروش کند.

مزیت اصلی معامله در این روش، افزایش کیفیت معامله است. هیچ معامله‌گری به دنبال افزایش ریسک نیست و بنابراین با استفاده از این روش، کاربر می‌تواند معامله‌ای با قیمت دقیقی که بر اساس تحلیل خود به دست آورده است، صورت بدهد. به این ترتیب، معامله‌گر قادر است معامله را با بهره‌برداری از قیمت دقیق و مشخص خود، انجام دهد که منجر به کاهش ریسک و افزایش سود می‌شود.

برای ثبت و استفاده از سفارش با قیمت مشخص، کاربر باید به قسمت معاملات یا معاملات لحظه‌ای در بستر صرافی مراجعه کند. سپس باید سفارش حد یا اوراق بهادار خرید و فروش با قیمت مشخص را در این قسمت انتخاب کند.

اطلاعاتی که کاربر باید وارد کند شامل موارد زیر است:

• انتخاب نوع ارز دیجیتالی که قابل مبادله است و کاربر قصد دارد با آن معامله کند
• تعیین مقدار ارز پایه که کاربر قصد دارد معامله کند
• قیمت دقیقی که معامله‌گر می‌خواهد ارز دیجیتال را خریداری یا فروش کند

بعد از تنظیم این سه گزینه و کلیک بر روی گزینه خرید یا فروش، سفارش در کنار سفارشات سایر کاربران ذخیره می‌شود. هر زمان که نرخ فعلی بازار به قیمت مشخص شده توسط کاربر برسد و با آن مطابقت داشته باشد، سفارش توسط سایر کاربران فعال اجرا و تکمیل خواهد شد.

علاوه بر این، استاپ لیمیت یا سفارش با حد ضرر معین (Stop Limit) نیز وجود دارد. در این روش، کاربر می‌تواند یک مقدار ضرر مشخص را تعیین کند. هنگامی که نرخ فعلی بازار به این مقدار ضرر مشخص برسد، سفارش به صورت خودکار اجرا می‌شود و به منظور کاهش خسارت، ارز دیجیتال خریداری یا فروش می‌شود.

یک تریدر حرفه‌ای می‌تواند از روش ثبت سفارش با حد ضرر معین استفاده کند تا ریسک خود را به حداقل برساند. استفاده از این روش، یکی از روش‌های مختلف برای باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال است. همچنین، دستور استاپ لیمیت به عنوان دقیق‌ترین روش در بین روش‌های مختلف باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. در این روش، کاربر برای ثبت سفارش خود علاوه بر تعیین قیمت هدف، فیلتر یا محدودیت دیگری نیز اعمال می‌کند. به این ترتیب، باید قیمتی به نام قیمت استاپ توسط کاربر مشخص شود تا در صورت رسیدن قیمت بازار به این مقدار، سفارش جدید و سفارش اصلی کاربر در سامانه ثبت شود.

به طور کلی، این روش باعث می‌شود که پیش‌بینی دقیق‌تری درباره نمودار از سوی معامله‌گر صورت گیرد. این محدودیت سفارش اضافی و افزودن جزئیات دیگر، دقت و کیفیت تراکنش کاربر را به شدت افزایش می‌دهد. هرچند، استفاده از حد توقف به عنوان روش کم‌ریسک ترین در بین روش‌های اشاره شده است، اما به دلیل جزئیاتی که نیاز به درک دارد، این نوع ثبت سفارش برای کاربران مبتدی توصیه نمی‌شود.

روش ثبت و استفاده از سفارش با حد ضرر معین، یکی از روش‌های مختلف برای باز کردن معامله در ارزهای دیجیتال است که به کاربران معتبر در صرافی‌ها نیز ارائه می‌شود. برای توضیح این روش، با ذکر یک مثال کامل ادامه می‌دهیم. اما این فرآیند مثل روش‌های قبلی با ورود به بورس، ورود به حساب کاربری، و سپس ورود به قسمت معاملات آغاز می‌شود.

اطلاعاتی که کاربر باید وارد کند عبارتند از:

۱. انتخاب نوع ارز دیجیتال قابل معامله و درخواست کاربر.
۲. مقدار ارز پایه‌ای که کاربر می‌خواهد معامله کند.
۳. قیمت دقیقی که معامله‌گر قصد خرید یا فروش این ارز دیجیتال را دارد.
۴. قیمت مشخص و ثبت شده به عنوان شرط فعال‌سازی معامله اصلی.

بعد از تنظیم و تعیین این بخش‌ها، کاربر گزینه خرید یا فروش را انتخاب کرده و سفارش در لیست انتظار ثبت می‌شود. زمانی که قیمت فعلی بازار به شرط اول یا قیمت توقف مشخص شده برسد، سفارش اصلی به قیمت درخواستی کاربر ارسال می‌شود. این به این معناست که معامله‌گر باید منتظر بماند تا قیمت بازار دوباره به حد مجاز برسد تا سفارش او اجرا و تکمیل شود.

سفارش استاپ (stop order) یا توقف

این نوع سفارش‌ها مشابه سفارش‌های حد (limit) هستند، اما با کمی تفاوت. سفارش‌های حد در واقع در لیست سفارشات بازار صرافی قرار می‌گیرند، اما زمانی که قیمت به یک سطح از پیش تعیین شده می‌رسد، سفارش‌های حد فهرست می‌شوند و سپس در دسته سفارش‌های حد یا بازار قرار می‌گیرند. تمایز بین این دو دسته کم است، اما تفاوت اصلی این است که سفارش‌های محدود در لیست سفارش قابل مشاهده هستند و برای همه قابل رویت هستند، در حالی که سفارش‌های توقف تا زمانی که شرایط برآورده نشده باشند، فهرست نمی‌شوند. این سفارش‌ها را می‌توان بر اساس نوع سفارش حد یا سفارش بازار تنظیم کرد، که به معامله‌گران انعطاف بیشتری می‌دهد.

سفارش استاپ مارکت (Stop Market) در واقع یک سفارش فوری خرید یا فروش است که زمانی که قیمت به سطح X برسد، اجرا می‌شود. با این حال، این به معنای اجرای سفارش شما با قیمت X نیست، اما پس از رسیدن قیمت به این سطح، سفارش بازار بلافاصله برای خرید ارز با بهترین قیمت موجود اجرا می‌شود.

دستور استاپ لیمیت (Stop Limit) اگر قیمت به سطح X برسد، شما سفارش خرید یا فروش را در سطح Y مشخص می‌کنید.

لطفا توجه داشته باشید که X و Y ممکن است قیمت یکسانی داشته باشند، اما در بیشتر موارد اینطور نیست. به عنوان مثال، اگر قیمت بیت‌کوین به 10,000 دلار برسد، می‌توانید یک سفارش خرید با مبلغ 10,000 دلار ثبت کنید. از طرف دیگر، اگر قیمت بیت‌کوین به 10,000 دلار برسد، می‌توانید یک سفارش خرید با مبلغ 10,100 دلار ثبت کنید. با استفاده از ترکیب این دو نوع سفارش، معامله‌گران می‌توانند استراتژی‌های پیچیده‌تری را برای مدیریت موثر ریسک خود به کار ببرند.

سفارشات قابل تنظیم (scaled orders) یکی از روش‌های مختلف برای باز کردن معامله در بازار ارزهای دیجیتال هستند. این نوع سفارشات شامل چندین دستور محدود برای خرید یا فروش تدریجی می‌شوند. این روش به معامله‌گران کمک می‌کند تا تأثیر نوسانات بازار در طول زمان را جبران کنند و تأثیر یک سفارش بزرگ را کاهش دهند.

گاهی اوقات ممکن است یک معامله‌گر بخواهد چندین خرید کوچک با قیمت‌های مختلف انجام دهد، زیرا روند قیمت ممکن است متفاوت باشد و برعکس قیمت وارد شده برای یک سفارش بزرگ باشد. دلایل متعددی برای این کار وجود دارد. به عنوان مثال، معامله‌گران معمولاً تنها می‌توانند حالت خرید یا فروش را انتخاب کنند و برای کسب سود باید منتظر بمانند تا قیمت به سطح مطلوب برسد. با استفاده از سفارشات قابل تنظیم، معامله‌گر می‌تواند سفارشات دیگری را در جهت یا خلاف جهت موقعیت مورد نظر ثبت کند، که می‌تواند نتایج خوبی را به همراه داشته باشد.

یکی از دلایل دیگر برای استفاده از سفارشات قابل تنظیم، این است که موقعیت یک سفارش بزرگ در انتظار رسیدن به هدف آشکار نمی‌شود. این اقدام باعث کاهش تأثیر سفارش یا موقعیت شما در بازار می‌شود. سفارشات بزرگ نه تنها تأثیر قابل توجهی بر روند بازار دارند، بلکه می‌توانند با تأثیرگذاری بر سایر معامله‌گران، اثرات روانی نیز داشته باشند. برای جلوگیری از این موضوع، سفارشات خرید یا فروش را می‌توان در محدوده قیمتی گسترده‌ای قرار داد. به عنوان مثال، می‌توان 10 سفارش کوچک را با قیمت‌های مختلف ثبت کرد. اینطوری، آنها فقط به عنوان سفارشات کاملاً عادی در لیست سفارشات ظاهر می‌شوند.

دستور العمل ها در زمان لازم (time-in-face) نیز مهم است

این به معنای نگهداری سفارش در بازار تا زمانی است که اجرا شود یا لغو شود. با استفاده از این روش، معامله‌گران می‌توانند سفارشات را برای مدت زمان دلخواه در بازار نگهداری کنند و در زمانی که شرایط مناسب فراهم شد، آنها را اجرا کنند یا لغو کنند. این کار به معامله‌گران امکان مدیریت بهتر موقعیت‌ها و ریسک‌ها را می‌دهد.

در صورت لزوم، می‌توان با قرار دادن محدودیت زمانی در سفارش محدود، اعمال یا لغو آن را تغییر داد. این اقدام سطح کنترل معامله‌گر را افزایش می‌دهد و امکان فراموشی یک سفارش قدیمی که دیگر قصد اجرای آن را ندارد، را از بین می‌برد. به عنوان مثال، فرض کنید یک معامله‌گر سفارشی را هفته‌ها پیش در لیست سفارش داده است و در حال حاضر دیگر سفارش درخواستی وجود ندارد. در صورتی که بدون بررسی، سفارش در نهایت انجام شود، ممکن است سفارشی نادرست و مضر برای کاربر باشد. به منظور جلوگیری از این موضوع، چنین معامله‌گرانی می‌توانند یک دستور زمانی برای سفارش تعیین کنند که مشخص کند که چقدر قبل از اجرای سفارش منتظر می‌ماند. این اقدام به معامله‌گران امکان مدیریت بهتر موقعیت‌ها و ریسک‌ها را می‌دهد.

سفارش و لغو سفارش یا OCO (One Cancels the Other)

یک نوع سفارش شرطی برای جفت سفارش‌ها است که در آن اجرای یک سفارش، سفارش دیگر را به طور خودکار لغو می‌کند. این روش یکی از روش‌های متداول برای ورود به معاملات با ارزهای دیجیتال است. سفارش OCO معمولاً از ترکیب یک سفارش توقف و یک سفارش محدود در یک پلتفرم معاملاتی خودکار تشکیل می‌شود. در صورتی که قیمت به حد توقف یا قیمت تعیین شده برسد و سفارش اجرا شود، سفارش دیگر به طور خودکار لغو می‌شود. معامله‌گران حرفه‌ای از دستورات OCO برای کاهش ریسک و ورود به بازار استفاده می‌کنند.

به عنوان مثال، فرض کنید قیمت بیتکوین ۱۰۰۰۰ دلار است. یک معامله‌گر می‌تواند از سفارش OCO برای خرید زمانی که قیمت بیتکوین به ۹۹۰۰ دلار می‌رسد، استفاده کند یا زمانی که قیمت به ۱۱۰۰۰ دلار می‌رسد، بفروشد. در این حالت، اگر قیمت به سطح ۹۹۰۰ دلار برسد، دستور خرید اجرا می‌شود و سفارش فروش لغو می‌شود.

سفارشات “اجرا یا لغو” یا FOK (Fill or Kill) سفارش‌هایی هستند که باید بلافاصله تکمیل شوند یا در صورت عدم امکان تکمیل، به طور کامل لغو شوند. در این نوع سفارش، اگر کل سفارش در زمان ثبت اجرا نشود، باید به طور کامل لغو شود. سفارشات FOK برای خرید سهام یا ارز با قیمت‌های مختلف در چندین بلوک استفاده می‌شوند و همچنین برای جلوگیری از اجرای ناقص سفارش با یک قیمت مشخص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به عنوان مثال، فرض کنید یک سفارش به یک صرافی برای خرید ۱۰ بیتکوین با قیمت ۱۰,۰۰۰ دلار ثبت شود. در صورتی که کل سفارش ۱۰ بیتکوین به این قیمت در دسترس نباشد، نمی‌توان به صورت جزئی آن را اجرا کرد. در این حالت، سفارش باید به طور کامل لغو شود.

سفارش “فقط ارسال” یا “post-only”، یکی از روش‌های مختلف برای اجرای معامله در بازار ارز دیجیتال است که تضمین می‌کند در صورت عدم تکمیل سریع سفارش، سفارش در لیست قرار می‌گیرد. این نوع سفارش به وجود می‌آید زمانی که یک سفارش خرید (یا فروش) با یک سفارش فروش (یا خرید) با تطابق کامل در مقدار و زمان انجام می‌شود، و معامله بلافاصله انجام می‌شود و تمام مراحل اجرا رخ می‌دهند.

در بیشتر موارد، معامله‌گر نمی‌خواهد دستور بلافاصله اجرا شود. در واقع، می‌خواهد از پرداخت هزینه تولیدکننده در زمان قرار دادن سفارش محدود اجتناب کند. به عبارت دیگر، او ترجیح می‌دهد که سفارش در صورت عدم تطابق فوری، لیست شود و به طور مداوم به دنبال بهترین زمان برای اجرای معامله باشد.

این موضوع بستگی به ماهیت تهیه‌کنندگان و نحوه ضبطی است که قبلاً به آنها اشاره کرده بودیم. به طور کلی، کارمزد سفارشات محدود در صرافی‌ها کمتر از سفارشات بازار است، زیرا صرافی در این حالت نقدینگی را دریافت می‌کند. به همین دلیل، سفارشات “تنها ارسال” فقط در صورتی به لیست سفارش وارد می‌شوند که به سرعت اجرا نشوند و در نتیجه کارمزد را پرداخت نکنند.

به نظر می‌رسد با استفاده از این نوع سفارش، معامله‌گران می‌توانند کنترل بیشتری بر روی نحوه و زمان اجرای معاملات خود داشته باشند. این دستورات، زمانی که با شاخص‌ها و ابزارهای دیگر ترکیب می‌شوند، به استراتژی‌های پیچیده تبدیل می‌شوند. لازم به ذکر است که همه صرافی‌ها از این نوع سفارش‌ها پشتیبانی نمی‌کنند، اما صرافی‌های اصلی و معتبر مانند Binance از تمام این نوع سفارش‌ها استفاده می‌کنند.